276 EPISTOLA ENCYCLICA

lumen veritatis concupitum per tot saecula quaesitumque fru- stra : in primisque agnovit, ad bona se multo altiora multoque magniñcentiora natum quam haec sint, quae sensibus perci- piuntur, fragilia et fluxa, quibus cogitationes curasque suas antea finierat: atque hanc omnino esse humanae constitutio- nem vitae, hanc legem supremam, huc tamquam ad finem omnia referenda, ut a Deo profecti, ad Deum aliquando rever- tantur. Ex hoc initio et fundamento recreata revixit conscientia dignitatis humanae : sensum fraternae omnium necessitudinis excepere pectora : tum officia et iura, id quod erat consequens, partim ad perfectionem adducta, partim ex integro constituta, simulque tales excitatae passim virtutes, quales ne suspicari quidem ulla veterum philosophia potuisset. Quamobrem con- silia, actio vitae, mores, in alium abiere cursum : cumque R e - demptoris late fluxisset cognitio, atque in intimas civitatum ve- nas virtus eius, expultrix ignorantiae ac vitiorum veterum, per- manasset, tum ea est conversio rerum consecuta , quae , chri- stiana gentium humanitate parta, faciem orbis terrarum funditus commutavit.

Istarum in recordatione rerum quaedam inest, venerabiles Fratres, infinita iucunditas, pariterque magna vis admonitionis, scilicet ut habeamus toto an imo, referendamque cu remus , ut potest, divino Servato ri gratiam.

Remoti ob vetustatem sumus ab originibus primordiisque restitutae salutis : quid tamen istuc referat, quando redemptionis perpetua virtus est, perenniaque et immortalia manent benefi- cia ? Qui naturam peccato perditam reparavit semel, servat idem servabitque in perpetuum; Dedit redemptionem semetipsum pro omnibus... (1). In Christo omnes vivificabuntur... (2). Et regni eius non erit finis (3). Itaque ex aeterno Dei consilio, omnis est in Christo Iesu cum singulorum, tum universorum posita salus : eum qui deserunt, hoc ipso exitium sibi privatim coeco furore consciscunt, eodemque tempore committunt, quan- tum est in se, ut quam maiorum calamitatumque molem pro pietate sua Redemptor depulerat, ad eam ipsam convictus hu- manus magna iacta tus tempestate relabatur.

Rapiuntur enim errore vago optata ab meta longius, qui-

(1) Tim. II, 6. (2) I Cor. XV, 22. (3) Luc. I, 33.