282 PARISIEN.

Quae certitudo de inconsummatione maior fiet si addatur probatio ex aspectu corporis feminini. Pudenda enim mulie- bria rite inspecta a valde peritis signum indubium exhibent virginitatis mulieris.

His testibus medicis valde peritis ad abundantiam sub- iungam testimonium peritissimi D. Socquet, quamvis non iurati coram Ecclesiastico, sed coram civili Tribunali ubi postquam descripserit qualiter se habeat claustrum virginale Ioannae concludit: « 1. Mme. Jeanne n est pas déflorée; elle est donc vierge: 2. La conformation des organes génitaux externe de cette dame est normale; rien ne s'oppose donc à ses rapprochements sexuels complets ».

Gravissimae autem adsunt causae ad dispensationem in- ducendam. Et quidem gravissima est animorum dissociatio, quin futurae reconciliationis spes adfulgeat. Cf. De Iustis De dispens, matr. L II, n. 21-34, aliique DD. qui commu- niter hanc causam ut iustissimam habent. Atqui talis obti- net inter Franciscum et Ioannam animorum dissociatio. Nam ex actis patet evidenter disparitas indolis, ut felix matri- monii exitus sperari non possit : maritus violentus valde et acerrimus in uxorem, haec autem timida potius et mitis. Atque ita fere omnes testes in causa loquuntur, quorum omnium, nemine excepto, conclusio in attestationibus est quod reconciliatio est impossibilis; et quod nonnisi separati esse possunt, non modo propter dictam indolis incompatibi- litatem , sed etiam quia Franciscus nullatenus providebat uxorem de alimentis , quin imo necessaria vitae ab ipsa exquirebat, et pluries iuratus est res proprias uxoris ad vi- tio ebrietatis indulgendum. Ebrietas ipsa habitualis sine spe emendationis iusta causa esset optatae separationis.

Ex hoc porro ebrietatis vitio patet altera iusta causa, inde tota profluens, videlicet si cogerentur simul cohabitare, timor valde probabilis est scandali futuri, discordiarum et rixarum inter se et consanguineos. Quid amplius? Cum agatur de ebrioso mulier exponeretur saepissime discrimini vitae.