282 EPISTOLA ENCYCLICA

Certum igitur sit, intelligentiam in vita christiana auctori- tati divinae totam et penitus esse tradendam. Quod si in eo quod ratio cedit auctoritati, elatior ille animus, qui tantam ha- bet in nobis vim, comprimitur et dolet aliquid, inde magis emer- git, magnam esse in christiano oportere non voluntatis dum- taxat, sed etiam mentis tolerandam. Atque id velimus memi- nisse, qui cogitatione sibi fingunt ac plane mallent quamdam in christiana professione et sentiendi disciplinam et agendi, cuius essent praecepta molliora, quaeque humanae multo in- dulgentior naturae, nullam in nobis tolerantiam requireret, aut mediocrem. Non satis vim intelligunt fidei institutorumque chri- stianorum: non vident, undique nobis occurrere Crucem, exem- plum vitae vexillumque perpetuum iis omnibus futurum, qui re ac factis, non tantum nomine, sequi Christum velint.

Vitam esse, solius est Dei. Ceterae naturae omnes partici- pes vitae sunt, vita non sunt. Ex omni autem aeternitate ac suapte natura vita Christus est , quo modo est veritas, quia Deus de Deo. Ab ipso, ut ab ultimo augustissimoque principio, vita omnis in mundum influxit perpetuoque influet: quidquid est, per ipsum est, quidquid vivit, per ipsum vivit, quia omnia per Verbum Jacta sunt, et sine ipso factum est nihil quod factum est - Id quidem in vita naturae: sed multo meliorem vitam multoque potiorem satis iam tetigimus supra, Christi ipsius beneficio partam, nempe vitam gratiae, cuius beatissi- mus est exitus vita gloriae, ad quam cogitationes atque actio- nes referendae omnes. In hoc est omnis vis doctrinae legum- que christianarum ut peccatis mortui, iustitiae vivamus (1), id est virtuti et sanctitati, in quo moralis vita animorum cum ex- plorata spe beatitudinis sempiternae consistit. Sed vere et pro- prie et ad salutem apte nulla re alia, nisi fide christiana, alitur iustitia. Iustus ex fide vivit (2). Sine fide impossibile est pla- cere Deo (3). Itaque sator et parens et altor fidei Iesus Chri- stus, ipse est qui vitam in nobis moralem conservat ac su- stentat: idque potissimum Ecclesiae ministerio: huic enim, be- nigno providentissimoque consilio, administranda instrumenta tradidit, quae hanc, de qua loquimur, vitam gignerent, gene- ratam tuerentur, extinctam renovarent. Vis igitur procreatrix

(1) I Pet. II," 24. (2) Galat. III, 11. (3) Hebr. XI, 6.