BRUNDÜSINA 299

nici Fornaro precibus annuit. Restitit huic decisioni can. Lopez recurrens ad Curiam Brundusinam, sed Canonicus Theologus timens ne sua iura spreta fuissent, et quia res, ut ipse ait, nimis in longum protrahebatur, recursum habuit ad S. C. C. quae tamen perpensis rationibus hinc inde al- latis respondere putavit die 15 Iunii, anni mox elapsi « Le- ctum ad instantiam » canonici Fornaro.

Nihilo secius quaestio haud composita fuit, quippe Ca- nonicus Lopez timens ne ulterius dubium proponeretur et aliter resolveretur, renuit exequi Bullas iam impetratas et Regio Placito munitas, ea maxime de causa quia novae praebendae sibi attributae uniebatur officium Poenitentia- riae, quo assumpto munere, reapse videri poterat, novum beneficium canonicale concessum fuisse et hinc computandum non esse tempus ab admissione in capitulum, anno 1884. - Episcopus percontatus an Officium Poenitentiariae propriam et distinctam constituat praebendam, ab aliis omnino seiun- ctam, reposuit, antiquitus revera Poenitentiariam fuisse distinctum beneficium habens redditus proprios, praeter mas- sam communem, aut ab initio huius saeculi hoc beneficium defecisse, et iam ab anno 1821 indiscriminatim Poeniten- tiarii munus uni vel alteri canonico magis idoneo attribu- tum fuisse ; proindeque unionem huius officii cum certa prae- benda non de iure, sed de facto tantum consistere, nempe accidentaliter, non ex fundatione. Verum hisce noviter de- ductis congrue pensatis, S. C. C. arbitrata est non esse re- cedendum a decisis: quare sub die 24 Augusti 1894 rescri- ptum fuit « In Decretis ».

Nihilo secius Can. Fornaro novis litteris instare prose- cutus est, ut denuo in examen res revocaretur, hisce pro- positis quaestionibus :

1. Cuinam ius praecedentiae competat, Canonico Lopez an Fornaro proindeque ius succedendi in Decania vacanti quae spectat antiquiori Canonico.

2. An Canonicus Lopez per bullas anno 1894 factus sit Neo- Can onicus.