305

*Ξύνθακοσ. συγκάθεδρος.* Ξυνόσ. ὁ κοινός. οιμαι, οτι συνὸς, ὁ συνὼν τινί. η ξύνιος παρὰ τὸ συνιέναι τινί. η παρὰ τὴν ξὺν πρόθεσιν. Ξυρόσ. τὸ ξυράφιον. η τὸ ἠκονημένον ξίφος. Ξυσμόσ. ἡ κνησμονή. Ξυστόσ. τόπος ἀνειμένος ἀθλητῇ. ξυστὸς καὶ ὁ κοντὸς, ο ἐστι τὸ κοντάριον. (Θηλυκόν.) Ξυλεία. ἡ τῶν ξύλων σωρεία. ἀξυλία δὲ ἰῶτα. Ξυνουσία. ἡ συνουσία. Ξυνόαροσ. ἡ γαμετή. Ξυνωμοσία. ξυνόμοσις δὲ μικρόν. xi.1419 Ξυνωρίσ. ἡ δυάς. ἀρῶ τὸ ἁρμόζω· ξυνάορός τις ων, ὁ μετά τινος συναρμοζόμενος. καὶ τὸ θηλυκὸν ξυνωρίς. κατὰ κρᾶσιν τοῦ ˉαˉο εἰς ˉω μέγα. Ξυστίδα. λεπτὸν υφασμα. (Οὐδέτερον.) Ξύλον. παρὰ τὸ ξύω· οὐδεμία γὰρ υλη πρὸς ξύσιν ἐπιτηδειοτέρα ξύλου. Ξυλήφιον. τὸ μικρὸν ξύλον. Ξύνθημα. τὸ σύνθημα. Ξυνῳδά. ομοια. Ξυνόν. τὸ κοινόν. Ξυνήϊα. κοινὰ πράγματα. παρὰ τὸ ξυνόν. τὸ κτητικὸν γὰρ ξύνειον, ὡς παρὰ τὸ κυνὸς κύνειον, καὶ διαιρέσει ἰωνικῇ ξυνέϊον καὶ τροπῇ τοῦ ˉε εἰς ˉη ξυνήϊα, ἡ εὐθεῖα τῶν πληθυντικῶν. Ξύσματα. τὰ γράμματα. ( ̔Ρῆμα.) Ξύει. γράφει. ὡς καὶ παρ' ̔Ομήρῳ. καὶ ξύσματα τὰ γράμματα. xi.1420 Ξυμβαίη. ἀντὶ τοῦ συμβαίη. Ξύμβλητον. συνέτυχον. Ξύμβληντο. συνεβάλλοντο. Νέστορι ξύμβληντο-. Ξυνιέναι. ἀντὶ τοῦ συνιέναι. Ξυνών. συνυπάρχων. Ξύνεσ. ἀντὶ τοῦ σύνες. Ξύνιον. ηκουον. Ξυνίεισ. νοεῖς. η ἐνενόεις. Ξυνίασι. συνέρχονται. ιημι, ο σημαίνει τὸ ἀπολύω, τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν ἰεῖσι, καὶ ἰωνικῶς ἰέασι, καὶ κατὰ κρᾶσιν ιασι, καὶ ἐν συνθέσει ξυνίασι. Ξυνέηκεν. ἀντὶ τοῦ ξυνῆκεν η συνέβαλεν. ιημι, ησω, ὁ παρακείμενος ηκα, τὸ τρίτον ηκε, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ˉε εηκε, καὶ ἐν συνθέσει ξυνέηκε. Ξυμπονῆσαι. συνάρασθαι, συμβοηθῆσαι. Ξυνεχῶσ. ἀντὶ τοῦ συνεχῶς. Ξῶθεν. ἀντὶ τοῦ εξωθεν. omicron.1421 Ο. Τὸ Ο μετὰ τοῦ Α. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Οάρσησ. κύριον. ̓Οαρισμοί. διάλογοι. (Θηλυκόν.) ̓Οαριστύσ. ἡ ὁμιλία. Οαροι. αἱ γυναῖκες. καὶ ὀάρων. Οασις, ̓Οάσεωσ. ἡ Αἰγυπτία. (Οὐδέτερον.) Οα. τὰ ἀκρόδρυα. Ο. τὸ στοιχεῖον. παρὰ τὸ ἐμφερῆ ειναι τὴν ἐκφώνησιν· κατὰ γὰρ περίκλασιν φωνῆς ἐκφωνεῖται τὸ ονομα τοῦ στοιχείου. ( ̔Ρῆμα.) ̓Οαρίζω. τὸ γυναικὶ διαλέγομαι καὶ ὁμιλῶ. οἱονεὶ ὁμοαρίζω. παρὰ τὸ ὁμοῦ ἀρηρέναι τῷ γάμῳ καὶ συνηρμόσθαι. Τὸ Ο μετὰ τοῦ Β. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Οβριμοεργόσ. μεγαλουργὸς, ἰσχυρός. omicron.1422 ̓Οβελίασ. αρτος ὁ †εἰς ὀβελοὺς† ὠπτημένος. ̓Οβελὸς καὶ ὀβελίσκοσ. αἱ σοῦβλαι. οἱονεὶ ὀφελίσκος τὶς ων, ὁ εἰς μῆκος ὀφελλόμενος, τουτέστιν αὐξανόμενος καὶ ἐλαυνόμενος. η παρὰ τὸ βάλλω, βέλος. η παρὰ τὸ βάλλω τὸ μὲν οὐδέτερον βέλος, τὸ δὲ ἀρσενικὸν βελὸς καὶ πλεονασμῷ τοῦ ο ὀβελὸς, ὁ ἐοικὼς βέλει. ουτω ̔Ηρωδιανός. ̓Οβελισμόσ. ἡ μέτρησις. ̓Οβελόσ. ἀθετήσεως συμβόλιον. ̓Οβολόσ. ἡ φόλις. (Θηλυκόν.) ̓Οβριμοπάτρα. ἰσχυρὸν καὶ γενναῖον πατέρα εχουσα. (Οὐδέτερον.) Οβριμον. ἰσχυρὸν, γενναῖον. παρὰ τὸ ˉβˉρˉι ἐπιτατικὸν μόριον γέγονε παράγωγον βριμὸν, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ˉο οβριμον. ὡς ἐν τῷ τρύγη, ὀτρύγη. Οβρυζον. χρυσίον, τὸ πολλάκις ἑψηθὲν, τὸ καθαρώτατον. ̓Οβελίζω. μετρῶ, ὀβολοστατῶ. omicron.1423 Τὸ Ο μετὰ τοῦ Γ. ( ̓Αρσενικόν.) Ογκοσ. ἡ επαρσις. †η τὸ πάχος.† ̓Ογδοηκοντούτησ. .... Ογμιοσ. ὁ ̔Ηρακλῆς. Ογμοσ. ἡ τάξις. η ἐπίστιχος φυτουργία τῶν δένδρων καὶ κατὰ τάξιν ἀγωγή. ωσπερ γὰρ παρὰ τὸ δαΐζω γίνεται δαϊγμὸς, καὶ παρὰ τὸ φράζω φραγμὸς, ουτω καὶ παρὰ τὸ ἀγμὸς ογμος μεταθέσει τοῦ ˉα εἰς ˉο αἰολικῶς καὶ παροξυτόνως. η παρὰ τὸ εχω ἐχμὸς καὶ ὀχμός· παρὰ τὸ εχεσθαι αλλο ἐπ' αλλου καὶ πρὸς αλληλα εχειν τὴν σχέσιν. κυρίως δὲ ογμος ἡ τομὴ τοῦ ἀρότρου· παρὰ τὸ οιγεσθαι τὴν γῆν ὑπὸ τοῦ ἀροῦντος. Ομηρος δὲ ἐπὶ τῆς εὐθείας τάξεως τοῦ θερισμοῦ φησὶν, οιον· ογμον ἐλαύνωσιν-. Ογναρισ. κύριον. † ̓Ογχηστήσ. ὁ Ποσειδῶν.† ̓Ογχηστόσ. ονομα λιμένος. Ογκοσ. ἡ ἀγκίς. omicron.1424 (Θηλυκόν.) ̓Ογδοηκόντορος ναῦσ. Ογκαι. πόλις ἐν ̓Αρκαδίᾳ. ̓Ογκίσ. ἡ γωνία, ἡ ἀγκίς. † Ογχη. σκίπτον. βακτηρία.† Ογαλα. τόπος. Ογκειον η ὀγκίον. ἀγγεῖον, ἐν ῳ τὰ σιδηρᾶ βέλη ἀποτιθέασιν. ογκους γὰρ τὰς ἀγκίδας λέγουσιν. ὡς ειδε νεῦρόν τε καὶ ογκους-. Ὀγυρόν. ἱμάτιον. Τὸ Ο μετὰ τοῦ ∆. ( ̓Αρσενικόν.) ̓Οδαξισμόσ. τρισμὸς