308 N E A P O L I T A N A

(1) Conveniunt Theologi et Canoni-

stae quod procurator potest etiam alium

subdelegare , si a mandante habeat ex-

pressam licentiam. Non censetur autem

in hoc casu quod ista persona subdele-

g a l a debeat a mandante ipso indivi-

dualiter designari. Qua de re, iuxta Ca-

nonistas , mandatum quod Aloysius de-

derat matri suae deputandi iuvenem, qui

eius nomine ageret in celebratione ma-

trimonii, esse poterat regulare, si iuve-

nis deputatus non esset progressus ultra

mandatum , agendo nempe nomine pro-

prio.

munus alium inveniendi iuvenem, qui ipsum in matrimonii ce- lebratione, procuratorio nomine, repraesentaret. Ast eiusmodi mandatum potest ne valere in supposita matrimonii cele- bratione? Si de regularitate aut liceitate matrimonii agere- tur, tunc dubitari nequiret mandatum fuisse irreguläre et absque cautelis ab Ecclesia praescriptis. Sed hic sermo est de validitate, et ideo ab aliis omnibus abstractio facienda est, dummodo essentialia ad validitatem actus inveniantur. Potuit ergo ne valide Aloysii mater, virtute mandati quod a filio accepit, alium constituere ac designare , ut filium tamquam procurator in celebratione matrimonii repraesen- taret ? (1)

S. Alphonsus in Morali Theologia lib. 6 n. 885 condi- tiones enumerat quibus procurator valet celebrare matrimo- nium. Supposito autem quod Aloysius mandatum hoc matri dederit, viderentur adesse in casu saltem substantialia pro validitate matrimonii initi per procuratorem ; nisi deficeret consensus debite ac valide expressus coram Parocho et te- stibus. Revera iuvenis ille, quem mater Aloysii invenit, et cui commisit onus repraesentandi filium in celebratione ma- trimonii, non comparuit uti Aloysii procurator, sed se esse Aloysium finxit. Neque ostendit, neque se habere mandatum parocho manifestavit, ceu requiritur. Quod autem ita factum fuerit, tum attestationes comprobant, tum regestus matrimo- niorum paroeciae s. Mariae Angelorum ad Cruces.

Hinc parochus deceptus fuit quoad personam; nam dum putaret habere in sui praesentia, in actu celebrationis ma- trimonii, Aloysium, revera ille qui aderat erat Nicolaus. Neque refert quod Aloysia, testes et omnes qui aderant sci- rent Nicolaum non esse sponsum, sed sponsi procuratorem;