309. De sancto Lazaro.

1. Ecce factum mirabile
Et in clero laudabile,
Quod contigit in Edua,
Civitate ingenua.

2. Quidam archidiaconus,
Ecclesiae doctor bonus,
Ortus praeclaro semine,
Ursus dictus est nomine.

3. Lepra pertusus nimia
Non invenit remedia,
Toto deformis corpore
Longo sic vixit tempore.

4. De salute sollicitus,

Sed jam desperans penitus,
In visione monitus
Fertur esse divinitus,

5. Ad Eduam ut veniat,
Ut, quod quaerit, inveniat,
Ubi Lazarus conferat
Salutem, quam desiderat.

6. Doctus Ursus ita fecit,
Nam quem lepra sic infecit,
Christi virtus mox refecit
Propter Lazari merita

7. O quam felix es, Edua,
Laude- digna perpetua
In saeculorum saecula
Per Lazari miracula.

8. Ursus sumpta licentia
Sanus redit ad propria,
Redeunti plebs obvia
Occurrit cum laetitia.

9. Viso tanto miraculo

Tam a clero quam populo,
Lazarus a Remensibus
Dignis effertur laudibus.

10. Nos ergo laudes Lazari
Voce pangamus hilari,
Lazarumque cum gaudio
Nostra collaudat concio.

11. Insistentes tuae laudi,
O Lazare, nos exaudi,
Ut laudantes nomen tuum
Laetemur in perpetuum.

12. Trinae sit laus unitati,
Sit laus simplae trinitati,
Laus personis in usia,
Laude resultent omnia.