534- IOSEPHI PENNACCHI

« tentia, iis solis obnoxii sunt quae pertinent ad materiam, qua « expresse Episcopis subduntur. Ad rem autem non est Trid. « Sess . X X V , Cap. 15 (12), cum ibi agatur de censuris servan- « dis in Ecclesiis Regularium, ut sunt interdicta, prohibitiones « a b ingressu Ecclesiae, *etc. ». Cfr. Reiffenstuel 1, 31, 126. Ar- gumentum igitur cl. oppositoris hoc est: Iis Episcoporum cen- suris obstringuntur Regulares exempti, quae pertinent ad ma- teriam, qua Episcopis expresse subduntur. Sed circa prohibi- tionem librorum Regulares exempti Episcopis expresse non subduntur. Ergo censuris eiusmodi Episcopalibus Regulares exempti non obstringuntur.

At perpendat cl. auctor, quaestionem in eo prorsus versar i : an Regulares exempti subdantur Episcoporum censuris latis in prohibitione librorum. Id vero veluti certum assumitur in minori.

Caput Tridentinum autem generale prorsus est, neque ex- ceptionem patitur. Illud iterum exscribimus: Censurae et inter- dicta nedum a Sede Apostolica emanata, sed etiam ah Ordi- nariis promulgata, mandante Episcopo, a Regularibus in eo- rum Ecclesiis publicentur atque serventur.

Censurae, inquiunt Pa t res , et interdicta, non interdicta solum aut prohibitiones etc. Tenentur insuper Regulares ob- servare tam censuras ab Episcopis latas, tam quae a Sede Apo- stolica promulgatae fuerint. Num haec tantum interdicta et poe- nalitatem promulgat? Constat utique ex Tridentino Capite, Regu- lares Episcoporum censuris et interdictis non obstringi, nisi mandante Episcopo; ergo si mandaverit, obstringuntur.

Neque Reiffenstuel loc. cit. id docet quod cl. oppositor af- firmat; inquit enim: «Regu l a r e s non solum censuras et inter- « dicta a Sede Apostolica emanata, sed etiam ab Ordinariis « promulgata, mandante Episcopo, in suis Ecclesiis publicare « et servare tenentur. Ita Conc. Trid. eit Sess. 25, cap. 12, « de Regular. Unde sequitur, quod Regulares quantumvis exem- « pti non solum teneantur observare Episcoporum interdicta « (nisi quatenus super hoc sunt privilegiati), aut a iure conce- « ditur. Is qui, 26 § ßn. de sent. excom. in 6, sed nec possint « facere quod ab aliis celebretur in locis ita interdictis ; neque « possint excommunicatos ad divina, vel ecclesiasticam sepul- « turam admittere. Cap. Cum et plantare § Excommunicatos « de Privileg, et Cap. Episcoporum 8 eod. in 6° ».

Hoc ergo in loco nullibi Reiffenstuel docet, non obstringi