Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Sic rationibus praedictis timere non debeo, nec timeo : imo " si consistant adversum me castra " hominum malorum tyrannorum, et haereticorum, et falsorum fratum, qui etsi sint a se diversi ad invicem, adversum me tamen sunt uniti. Jud. xv, 4 : Vulpes Samsonis etsi facies diversas, tamen caudas habebant ad invicem colligatas . Isa. IX, 20 : Vorabit Manasses Ephraim, et Ephraim Manassem simul ipsi contra Judam. Item, si " castra " daemonum, quae sunt multa nimis, Apoc,IX, 16 : Numerus equestris exercitus vicies millies dena millia. Et audivi numerum eorum, scilicet equorum. Item, si castra vitiorum. Gregorius enim dicit: " Sicut sub uno " principe multi militant, sic sub uno vi-" tio multa vitia nos impugnant . "

" Si omnia haec castra consistant adverti, sum me, non timebit cor meum. " Primo, quia in loco tuto, in Dei nomine, non in carne habitare volo. Proverb, XVIII, 10 : Turris fortissima, nomen Domini, ad ipsum currit justus, et exaltabitur. Item, quia valde bene munitus est triplicibus castris. Angelorum : Genes, xxxii, 2 : Castra Dei sunt haec. Psal. xc, 11 : Angelis suis mandavit de te, etc. Haec castra sunt multa. Joel,II, 11: Multa sunt nimis castra ejus. IV Reg. VI, 16. dixit Eliseus ad puerum suum : Noli timere: plures enim nobiscum sunt quam cum illis. Item, fortissima, IV Reg. XIX, 35 : Venit Angelus Domini nocte, etper-cussit in castris Assyriorum centum octoginta quinque millia. Item, munitus est castris militantis Ecclesiae, Sanctis scilicet charitate ad invicem conjunctis, de quibus, Cant, VI, 3 : Terribilis ut castrorum acies ordinata. Et tandem castris virtutum, de quibus, Cant. VII, 1 : Quid videbis in Sunamite nisi choros castrorum ? Praeter omnia haec castra habent arcem fortissimam Dominum Christum. Prov, xx, 8 : Rex qui sedet in solio judicii, dissipat omne malum intuitu suo .

" Si exsurgat adversum me. " Ecce secundum in quo ostendit se habere confidentiam, non solum non timere, et hoc dicitur de insultus magnitudine.

Ait enim : Sic non timebit cor meum, etsi caro forte timeat. Matth, XXVI. 41 : Spiritus quidem promptus est, caro autem infirma. Et etiam " si exsurgat adversum me praelium, " insultus fortis et gravis hominum malorum et daemonum, qui omnia impugnant. Ad Ephes, VI, 12 : Non est nobis colluctatio adversus carnem et sanguinem, sed adversus principes, etpotestates, adversus mundirectores tenebrarum harum. Ecce de duobus, carne scilicet et daemone. De tertio praelio hominum, Habac. ii, 1 : Suscitabuntur lacerantes te. Hoc est bellum interminabile, quousque aurum sit sepultum : pugnant enim pro auro. Josue, XIV, 15 : Adam maximus ibi inter Enacim situs est, et terra cessavit a praeliis. Adam rubra terra, quid aliud nisi aurum? Et bene maximus, quia maximi valoris inter metalla omnia reputatur. Sed si haec rubra terra bene sepulta esset, cessarent multa inter homines praelia. "Hoc putant " fecisse naturam, sicutdicit Seneca, quae " sciens pro auro homines pugnaturos, " abscondit ipsum in profundissimis ter-" rae. " Similiter et argentum, non tamen ita in profundo. Si haec adversum me praelia exsurgant, " in hoc ego sperabo, " non tantum non timebo. Jerem. I, 19 : Bellabunt adversum te, et non praevalebunt. Et nota profectum in tribulatione. Primo non timebit, postea sperabit. Cassiodorus : " Nam virtus probatur latere, " quae non fuerit probata certamine. "

Est etiam praelium humorum in aegrotante fortiter, ut dicunt medici, quia humores pugnant adinvicem, et expugnant sanitatem. Praelium etiam dicitur a premendo hostem, infirmitas autem premit hominem. Job, XVI, 8 : Nunc autem oppressit me dolor. In hoc autem praelio justus sperat. Quid mirum? Proverb, XIV, 32 : Sperat justus in morte sua, sicut Job, XIII, 15 : Etiamsi occiderit me, scilicet Dominus, in ipso sperabo. Et Paulus, II ad Timoth.IV, 8 : Reposita estmihicorona justitiae. Deuter, XXXIII, 18 : Laetare Zabulon in exitu tuo. Psal. CIV, 43 : Eduxit populum suum, de vita praesenti, in exsultatione, et electos suos in laetitia, etc,

" Unam petii a Domino, hanc requiram. " Hic est secunda pars primae partis hujus Psalmi totius, in qua postquam tetigit de pratia resistendi malo, subjungit de gratia perseverandi in bono : et hoc in duplici oratione, et gratiarum actione. Primo, ergo ostendit se orasse perseveranter. Secundo, gratias reddidisse, ibi, " Quoniam abscondit me. "

In prima tria. Primo, quod perseveranter unam petiit. Secundo, determinando ostendit quid illud sit, ibi, " Ut inhabilem. " Tertio, quare petit illud, ibi, " Et visitem. "

In prima duo quae necessaria sunt ad veram perseverantiam. Primo, quod unam petiit. Secundo, quod adhuc a petitione non desistit, ibi, " Ham requiram. "