338 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

n. 10, aliique communiter . Ecclesiae, uti patet ex cap. 1 eod. tit., in VI

et ex Clementina unica eod tit., restitui possunt vel contra contractum,

aut actum, vel contra sententiam, vel contra lapsum temporis , v. g. fatalia

appellationis, modo se graviter in iis laesas fuisse legitime probent . Si

restitutio peta tur contra sententiam, obtineri certo nequit ob illud gra-

vamen, quod semper part i succumbenti accidit, sed laesio resultare debet

ex sententiae iniustitia, ut S. Rota declaravit in decisionibus innumeris :

v. g. in dec. 672, n. 1, p. II, Recent., ubi legitur: « Iniusti t ia autem (sen-

« tentiae) est potissima causa restitutionis, quia indubitanter continet lae-

« sionem ». Haec vero iniustitia non requir i tur ut sit notoria, sed, uti

tenent communiter Doctores, sufficit simplex et ordinar ia ; debet tamen

concludenter probari , alioquin praevalet res iudicata, quae, ut i supra

dictum est, pro veritate accipitur. Et haec fuit constans S. Rotae iuris-

prudent ia . I ta in d e c 236, n. 3, p. X, Recent., habemus : « Resti tutio in

« in t eg rum adversus rem iudicatam non conceditur, nisi clare et con-

« cludenter apparea t de iniustitia, unde deduci tur laesio ». Eadem legun-

tu r in decis. 329, n. 1, p. I I ; decis. 35, n. 1, p. XII , Recent., etc.

Modo ad factum. - Sententia appellata in responsione ad I dubium

declaravit sententiam Curiae Novariensis diei 5 nov. 1914 transiisse in

auctori ta tem rei iudicatae: in responsione ad II dubium edixit contra

eamdem sententiam non esse concedendam rest i tut ionem in integrum.

Quoad rem iudicatam Pa t r ibus visum est nul lam adesse posse dif-

ficultatem. Constat enim sententiam Novariensem latam fuisse die

5 nov. 1914, et quidem praesente sac. Cassani, Congregationis praeside

et procura tore ; unde , iuxta superius exposita, decendium pro appella-

tione concessum a die 5 novembris usque ad diem 15 eiusdem mensis

continuum decurrit . At sac. Bairate, parochus S. Agabii et sodalis Con-

gregationis, iuridice non appellavit nisi die 16 novembr i s : ergo t ransacto

tempore debito et proinde inefficaciter. Die quidem 14 idem parochus

haec scripsit ad iudicem a quo: « Ri tenuta detta sentenza gravosa ^i

« diritti, della Congregazione, e quindi a quelli suoi proprii e dei nuovi

« successori, compie con la presente a t to di protesta, perchè, qualora

« non si giudichi opportuno il tempo presente per interporre l 'appello,

« sia r iservata la facoltà di farlo in seguito ». Verum, uti clarissime patet,

non erat haec appellatio, sed mera protestatio et manifestatio propositi ,

seu intentionis postea, appellandi, quod propositum revera exsequutus

fuit die 16 novembris, ut dictum est.

Haec tamen ad abundant iam dicta sunt a Pat r ibus . Etenim rem

iudicatam in casu primitus edixit iudex a quo Novariensis sententia