340. De sancta Margareta.

1. Pange lingua Margaretae

virginis praeconia
Simul omnes congaudete

In ejus solemnia,
Nam qui gaudet, virgo, de te,

Regnabit in gloria.
2. Pascit oves haec nutricis,

Vidit hanc Olybrius,
Pulsat verbis inimicis

Impiorum impius,
Volens more meretricis

Ejus esse socius.
3. Virgo nolens obedire

Principis amplexibus
Flagellatur pia dire

Nec cessit tortoribus,
Malens mori quam perire

Terrore vel precibus.

4. Veste sua spoliata

Virgo virgis caeditur,
Ejus caro lacerata

Rubescens disrumpitur,
Diris flagris cruciata
Carcere recluditur.

5. Ingens draco deglutivit

Virginem, sed propere
Signo crucis se munivit,

Sic munitam laedere
Captat, nequit, sed exivit

Ejus rupto latere.
6. Hoste victo poena crescit,

Aere suspenditur,
Exuritur nec marcescit,

Post haec aquis mergitur,
Judex furit et tabescit

Videns, quod deluditur.
7. Decollari tunc jubetur

Praeceptis Olybrii,
Virgo gaudet nec veretur

Praemia martyrii,
Deum laudans, quod meretur

Dona tanti praemii.

8. Orat virgo, ne frangatur
Munere vel praemio,

Caput ejus amputatur
Judicis imperio,

Paradiso collocatur
Juncta Dei filio.

9. Omnes ergo deprecemur
Virginem et Dominum,

Ut cum ea collocemur
In supremo culminum

Et sic semper liberemur
A pressura criminum.