542 BARCINONEN.

tentamen ad matrimonium consummandum ob mariti repe- titas excusationes. Postea vero, urgente praesertim sponsae matre, coniuges rei uxoriae operam dederunt. Sed, ut fer- tur, infelici prorsus exitu: sponsi enim virilia adeo debilia erant, ut ipse nunquam valuerit copulam cum uxore perfi- cere in toto semestri, quo simul cohabitarunt.

Qua de causa factum est, ut discordiae inter coniuges ac praesertim inter virum et uxoris matrem, quae fere semper cum unica filia Dolorosa commorabatur, quamcito ortae sint; atque ita in dies creverint, ut eificerent perpetuam coniugum dissociationem.

Mulier, relicto viro, ut honestae matris propriaeque sus- tentationi prospiceret, obtinuit, renitente marito, facultatem ineundi contractum ad histrionicam artem exercendam. Inte- rea die 22 Decembris 1886 a Curia Barcinonen, separationem a toro et cohabitatione petiit; quam vero petitionem inse- quenti anno revocavit, sibi tamen reservato iure ad peten- dam nullitatem matrimonii ob viri impotentiam.

Tunc Fridericus preces obtulit SSmo, ut suum matrimo- nium cum Dolorosa dispensaret, utpote ratum et non consum- matum. S. C. C. cui de more preces remissae fuere per literas diei 13 Iunii 1887 Episc. Barcinonen, rescripsit, « ut audita uxore, referret de antecedentibus, concomitan- tibus et subsequentibus celebrationem matrimonii, atque de legitimis dispensationis causis ». Quia vero Dolorosa eo tem- pore, in civitate Habanensi morabatur, non illico Episcopus exequi potuit munus, sed solummodo per literas diei 3 Se- ptembris 1889.

S. Congregatio, acceptis uteris, eidem Episcopo commisit processus confectionem, qui, constituto Tribunali, per Iudi- cem delegatum instructionem processus inchoavit. Excussi pri- mitus fuerunt coniuges, qui, etsi conveniant in asserenda non consummatione, discrepant in determinandis causis; vir enim tribuit inconsummationem nimiae arctitudini uxoris, dum seipsum proclamat potentissimum ad copulam, et hanc suam assertionem conatur demonstrare pluribus medicorum atte-