348

μονομαχίαν. η ῥαψῳδία ἐστὶ μέρος ποιήματος, ἐμπεριειληφὸς τινὰ ὑπόrho.1606 θεσιν. παρὰ τὸ ῥάπτω καὶ τὸ ᾠδὴ γίνεται ῥαβδῳδία, καὶ τροπῇ τοῦ βδ εἰς ψ ῥαψῳδία. ̔Ραάβ. κύριον. τὴν Χαναναίαν λέγει. (Οὐδέτερον.) ̔Ρᾴδιον. ευκολον. εχει τὸ ι. ἐπειδὴ ευρηται κατὰ διάστασιν ῥηΐδιον, καὶ οτι ἀπὸ τοῦ ῥεῖα γέγονε ῥεΐδιον, καὶ τροπῇ τοῦ ˉε εἰς ˉη καὶ συναιρέσει ῥηΐδιον. οὐκ ἐγένετο ῥᾴδιον ἀπὸ τοῦ ῥᾶος, ῥάου. ̔Ραδαλόν. εὐδιάσειστον, χαῦνον. ̔Ραίδιον. τὸ φορεῖον. καὶ ῥαῖδον αρμα σκεπαστόν. ̔Ραίκυλον καὶ ̔Ραῖκλον. τοπικά. ̔Ράκοσ. περιαυχένιον. ὁ καλούμενος μανδύας Περσικῇ γλώττῃ. παρὰ τὸ ῥήσσω ῥήξω, ῥῆχος καὶ ῥάχος, καὶ τροπῇ τοῦ ˉχ εἰς ˉκ ῥάκος. ̔Ραντόν. ποικίλον. ̔Ραιστόν. φθαρτόν. ̔Ρᾷον. ευκολον. * ̔Ράμφοσ. κυρίως ἡ ῥὶς τῶν ὀρνέων.* ̔Ράροσ. τὸ βρέφος. οἱ δὲ ονομα τόπου. οἱ δὲ τὴν γαστέρα. καὶ ῥάριον. rho.1607 ( ̔Ρῆμα.) ̔Ραγήσεται. ἐκπηδήσει. ̔Ραγῶσαι. τεμεῖν. ̔Ρᾳδιουργεῖν. ἀπατᾷν, η τὸ μετὰ πανουργίας τι διαπράττεσθαι. τὰ παρὰ τὸ ῥᾴδιον εχει τὸ ι προσγεγραμμένον, οιον ῥᾴθυμος, ῥᾳθυμία, ῥᾳστώνη. ̔Ραιβώσασ. κάμψας. ̔Ραδανίζειν. τὸ τινάσσεσθαι. † ̔Ραιδαστίζει. τὸ σκοπεῖ.† † ̔Ραίθω. τὸ φθείρω.† ̔Ραΐσαι. κουφίσαι. †ῥαΐσαι τὸ ἐξ ἀῤῥωστίας βελτίω γενέσθαι.† * ̔Ραπίζειν. τὸ παίειν κατὰ τοῦ προσώπου. κολαφίζειν δὲ κατὰ τοῦ τραχήλου.* ( ̓Επίῤῥημα.) ̔Ρᾳδίωσ. εὐκόλως. ̔Ρᾳόνωσ. εὐκόλως. καὶ ῥᾷον, καὶ ῥᾴως. Τὸ Ρ μετὰ τοῦ Ε. ( ̓Αρσενικόν.) ̔Ρεάτησ. ποταμός. ̔Ρεγεῶνεσ. οἱ βαφεῖς. rho.1608 ̔Ρείτησ. ὁ ῥέων. καὶ ῥειτός. ̔Ρεμβασμόσ. ἀχαλίνωτος εννοια καὶ ζωῆς ἀφανισμός. ̔Ρεγεῖσ. οἱ βαφεῖς. ̔Ρεφάν. ειδωλον. (Θηλυκόν.) ̔Ρεβέκκα. κύριον. ἑρμηνεύεται ὑπομονή. ̔Ρειώνη. ἡ Ηρα. ̔Ρεία. θεά. ̔Ρένδα. ζώνη· λωρίον, ο οἱ βασιλεῖς διαζώννυνται. * ̔Ρέα. ἡ ∆ημήτηρ. λαμβάνεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ῥαδίου. η ἡ τῆς πετρώδους καὶ ὀρείας γῆς δύναμις. ἡ δὲ ∆ήμητρα τῆς πεδινῆς καὶ γονίμου. η καὶ τίκτει τὴν κόρην ηγουν τὸν κόρον ἐκ τῶν φρυγανωδῶν σπερμάτων. διὸ καὶ κατέστεπται τὸ βρέτας αὐτῆς στάχυσι. κόρη μὲν ουν ἡ δύναμις ἡ σπερματοῦχος· Πλούτων δὲ ὁ ὑπὸ γῆν ἰὼν ηλιος, καὶ τὸν ἀφανῆ περινοστῶν κόσμον κατὰ τὰς χειμερίους τροπάς.* (Οὐδέτερον.) ̔Ρέγοσ. τὸ βάμμα. ἁλιπόρφυρον ῥέγος. καὶ ῥεγεῖς οἱ βαφεῖς. ̔Ρεέθρων. ῥευμάτων. καὶ ῥείθρων. rho.1609 ̔Ρέθη. τὰ μέλη. ψυχὴ δ' ἐκ ῥεθέων πταμένη- διὰ τὸ φαίνεσθαι τὰ ηθη δι' αὐτῶν· ουτω γὰρ ἐκ τῆς ποιᾶς αὐτῆς συστάσεως τὰ τῆς ψυχῆς πάθη θεωροῦμεν, χαιρούσης, λυπουμένης, ὀργιζομένης. καὶ ῥέθος τὸ πρόσωπον, Αἰολικῶς. ( ̔Ρῆμα.) ̔Ρέεις· ῥεῖσ. ἐὰν ῥέῃς δὲ, ˉη. ἐὰν ῥεῖς δὲ, δίφθογγον. ̔Ρέζει. πράττει. ̔Ρέζεσκον. επραττον. ̔Ρέξαι. τὸ βάψαι· καὶ οιον μεταποιῆσαι. ̔Ρεόντων. παρερχομένων. ῥαιόντων δὲ, τῶν φθειρομένων, δίφθογγον. ̔Ρέπει. κλίνει. ̔Ρέχθεον. ἐστέναζον. ( ̓Επίῤῥημα.) ̔Ρέα. εὐκόλως. καὶ ῥεῖ. Τὸ Ρ μετὰ τοῦ Η. ( ̓Αρσενικόν.) ̔Ρήβασ. ποταμὸς πλησίον Βιθυνίας πλωτὸς, παρ' ῳ ἀκτή ἐστι μέλαινα καλουμένη. ̔Ρήβαν ὠκυῤῥόην ποταμὸν ἀκτήν τε μέλαιναν. rho.1610 ̔Ρηγίασ. ποταμός. ̔Ρηγῖνοσ. τοπικός. ̔Ρηγεύσ. ὁ βαφεύς. ̔Ρηγῖλος, ̔Ρηγίλαος καὶ ̔Ρηγοῦλοσ. ὀνόματα κύρια. ̔Ρηγμήν. ὁ αἰγιαλός. ̔Ρηΐστεροσ. εὐχερέστερος. ̔Ρηλαιμόσ. τόπος. ̔Ρῆνοσ. ονομα ποταμοῦ. ̔Ρῆνεσ. πρόβατα. ἡ εὐθεῖα ῥὴν, ῥηνὸς, ῥῆνες. ̔Ρηξήνορεσ. ἀνδρεῖοι. ̔Ρήτωρ. δυνατὸς ἐν λόγοις, η καλλιεπείας ῥημάτων δημιουργὸς καὶ συνθέτης. ̔Ρηχὰβ καὶ ̔Ρηχαβίν. ὀνόματα κύρια. ̔Ρήψ. ονομα ζώου. ̔Ρήτωρ. πολιτικῶν πραγμάτων ἐπιστήμων καὶ ἐφ' ἑκάτερα ἐνδόξων κατασκευαστής. παρὰ τὸ ῥήδην λέγειν, η παρὰ τὸ συνηγορεῖν τῷ νόμῳ. ῥήτρα γὰρ ὁ νόμος, ∆ωρικῶς. (Θηλυκόν.) ̔Ρηβαντία. πόλις. ̔Ρηδουντία. πόλις. ̔Ρῆσισ. ἡ φράσις καὶ ὁ λόγος. ̔Ρητῶν. ἡμερῶν ὡρισμένων. rho.1611 ̔Ρητὴ κρίσισ. ἡ κακίστη συμφωνία, ην καὶ ὁ ἐν θεολογίᾳ Γρηγόριος λέγει. ̔Ρητίνη. κύριον. καὶ τὸ τῆς πεύκης ὑγρόν. ̔Ρήτρα. ἡ συνθήκη ἡ ἐπὶ ῥητοῖς· ἡ ῥητορεία. καὶ ῥητροσύνη. ̔Ρητορικὴ τέχνη. ἡ πειθοῦς δημιουργὸς πιστευτικῆς περὶ δίκαια καὶ αδικα μετὰ λόγου καὶ ἐμπειρίας. η δύναμις τεχνικὴ πιθανοῦ λόγου, ἐν πράγματι πολιτικῷ τέλος εχουσα τὸ ευ λέγειν η τοπικῶς εἰπεῖν κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον. (Οὐδέτερον.) ̔Ρῆγοσ. τὸ βαπτὸν ἱμάτιον, η τὸ πορφυροῦν