358 MONTIS ALTI

non officit ; cum enim praebendae easdem qualitates et onera praeseferant, omnes profecto eosdem in censu habendae sunt, et ideo quod de una dicitur de ceteris etiam dictum putan- dum est.

« 5° Quid plura? Dum supradictus Vicarius Capitularis- aiebat ex actis Cancellariae haberi, praebendam ab Oratore possessam « essejbeneficium simplex non residentiale » in bulla pontificia diei 31 Martii 1817, qua ipsa eadem conferebatur cuidam Tobiae Lucidi legitur «Praebenda aliqualem residentiam requirens » et in bulla diei 22 Octobris dicti anni, qua iterum conferebatur sacerdoti Seraphino Paris, declaratur » residen- tialis cum honoribus et oneribus ». Intelligi proinde nequit quomodo in collatione facta successori eiusdem Seraphini r praebenda exuerit illico naturam suam, et evaserit beneficium non residentiale.

« Hinc concludi posse videtur, declarationem Vicarii Ca- pitularis contrariam esse Concilio Tridentino et quia detra- hit qualitatibus praebendae Sess. 25, c. 5, De ref. et quia beneficium parochiale convertit in simplex ibi cap. 16.

« Hoc idem sentit parochus Patrignoni, qui tum Orato- rem, tum eius praedecessorem semper adegit, licet ipsi aegre hoc ferrent, ad obeunda munia praebendae ».

In litteris S. C. Congregationi datis die 25 Iulii 1895, quaeritur Episcopus de sacerdote Colletta, quasi insolenter suam intentionem protueatur adversus Ordinarium.

Uti palam est, quaestio non iuris, sed facti est. Quae- ritur enim an certa onera inhaereant beneficio. Ceterum rescitum est expressum Iuris imperium « Ut beneficia Eccle- siastica sine diminutione conferantur » nimirum conferri debent neque redditibus diminutis, neque auctis oneribus.

Quare uti refert Fagnanus c. Significatum, n. 3 et seqq., De praebendis - praebendis iam erectis, auctoritate ordina- ria, non posse nova onera imponi saepius declaravit S. C. C. Onera vero in beneficiis, praecipue tenuioris redditus, prae- sumi non posse, sed debere invicte probari, exploratissimi iuris est.