Sermo III .

Dominica vigesima secanda post Pentecosten. Sermo fratris Bonaventnrae coram Universitate Parisiensr in domo Praedica torum, Parisius.

Magister, scimus, quia verax es et viam Dei in veritate doces, Matthaei vigesimo secundo .

Licet illi malitiose protulerint verba haec, tamen nos pie et vere possumus in eis intelligere, Christum commendari a tribus, scilicet ab aeternae sapientiae fontalitale, a sanctae vitae aequitate et a rectae doctrinae puritate. Primum nola ibi: Magister ; secundum, ibi: scimus, quia verax es: tertium, ibi: et viam Dei in veritate doces.

Circa totum nola, quod vere et proprie Dominus Iesus vocatur Magister. Ipse enim solus est doctor in caelo et in terra. Nam ipse docet lolam Ecclesiam triumphantem in caelis et totam Ecclesiam militantem in terris .

Docet enim in caelis: quomodo Seraphim et Apostoli ferantur in eum ut in fornacem amoris: Cherubim et Doctores ferantur in eum ut in fontem lucis: Throni et Confessores almi ferantur in eum ut in pelagum voluptatis: Dominationes et Martyres inclyti ferantur in eum ut in Dominatorem et Creatorem universitatis: Principatus et Pontifices Summi et alii praelati ferantur in eum ut in Gubernatorem machinae mundialis; Potestates et Patriarchae et reges mundi ferantur in eum ut in Remuneratorem creaturae rationalis: Virtutes et Virgines ferantur in eum ut in Conservatorem creaturae caelestis et subcaelestis: Archangeli et Prophetae et praedicatores ferantur in cum ut in Revelalorem consiliorum suorum et aeternarum voluntatum; Angeli et ceteri speciales servi Dei ferantur in eum ut in Distributorem donorum et bonorum suorum: illi qui constituunt decimam drachmam et salvati sunt solum meritis Crucifixi, ferantur in eum ut in specialem Redemptorem. De quibus omnibus et pro quibus omnibus potest ipse merito dicere toti supra dictae caelesti militiae: Vosvocatis me Magister et Domine, et bene dicitis: sum etenim: et iterum: Ego Dominus et Magister vester.

Similiter potest dici Magister caelornm, quia effective fervidus in Seraphim et Apostolis: et limpidus in Cherubim et Doctoribus: solidus in Thronis et Confessoribus; vividus in Dominationibus et Martyribus: validus in Virtutibus et Virginibus: honorificus in Potestatibus et mundi rectoribus: providus in Principalibus et pontificibus et pastoribus: secretus in Archangelis et Prophetis et praedicaloribus; officiosus in Angelis et electis communibus.

in terra vero sive in Ecclesia militanti docet animas iustorum: declarando de caelo, inspirando angelico ministerio, irradiando per se ipsum proprio dono, praedicando in Evangelio haec, scilicet primo, quomodo honores, divitias et delicias saeculi fugiant ut impedimenta certa aeternae salutis: secundo, quomodo prosperis non arrideant, blandis non condeleclentur, laetis non congratulemur; tertio, quomodo a cupiditate non trahantur et ab adversitate non deterreantur: quarto, quomodo studeant latere et odium saecularium detractionum habere et ad orationis usum se convertere; quinto, quomodo studeant semper cogitare, quomodo ad Deum possint pervenire, mundum derelinquere, scandala evadere, veram pacem invenire et semper cor sursum habere: sexto, quomodo admirentur caecitatem diligentium sacculum et quomodo vere omnia ista caduca contemnant: septimo, quomodo derideant huius mundi gloriam et sollicitudinem arguant, et quam stultum sit in his quae transeunt conlidere, advertant: octavo, quomodo habeant cor suave, vultum pium, oculum serenum, habitum compositum, actum ordinatum, consilium caelicum, verbum fructuosum, consortium honestum , exemplum praeclarum; nono, quomodo habeant cor pietate plenum, humilitate praeditum, compassivum animum, (id est) gestent in pectore totum mundum et omnem statum et praecipue Christum crucifixum ; decimo, quomodo quotidie ruminent caelum cum desiderio, infernum cum suspirio, purgatorium cum suffragio, terram considerationis speculo, mare compassionis oculo, se ipsum emendationis et perfectionis zelo, proximum amoris et pacis et caritatis spectaculo.

Pro quibus et de quibus doctrinis omnibus potest omnis anima sic edocta exclamare ad eum, dicens : Rabbi, scimus, quia a Deo venisti Magister: Matthaei vigesimo tertio: Unus est Magister vester, qui in coetis est etc.; Isaiae quinquagesimo: Dominus Deus meus mane erigit mihi aurem, ut audiam eum quasi magistrum.