Acta Pii PP. XI 363

attingere, unde liceat v i r tu tum documenta haurire ac fidelibus proponere

ut ad ea ipsa v i tam suam, Franciscalibus praesertim ducibus, confor-

ment . - Imprimisque dubitari plane non potest, quin res historiae fide,

eaque certissima, comprobata sit; Francisci enim Stigmata non occultum

quoddam donum fuerunt, a sensibus prorsus remotum, sed manifestum

omnino signum manibusque tractabile. Namque, ut eorum verba usurpe-

mus qui primi omnium per id temporis Francisci v i tam scripsere, « vide-

b u n t , dum viveret^ fratres plurimi, aliique viri per omnia fide digni et

« aliqui Cardinales: viderunt in morte plus quam quinquaginta fratres,

« virgoque Deo devotissima Clara, cum ceteris sororibus suis et saeculares

« innumeri ». H u c accedit quod vel ab initio mirificum factum litteris

mandavere cum Thomas a Celano, vir quidem omni fide dignissimus,

qui Francisci v i tam tertio vix anno post eius mortem composuit, t u m

tres illi Socii, quorum quidem testimonium, utpote qui Seraphico Pa t re

familiarissime usi essent, ex eisque Rufinus frater pectoris vulnus contre-

ctavisset, probatissimum plane habendum est. Sed Doctorem ipsum Eccle-

siae de re testem habemus Bonaventuram, Francisci alumnum, qui pie

suaviter que idem factum enarrat . « Quodam mane - is scribit - circa

« festum Exaltationis Sanctae Crucis, dum oraret in latere montis, vidit

« Seraphim unum sex alas habentem tam Ígnitas quam splendidas de

« caelorum sublimitate descendere. Cumque volatu celérrimo pervenisset

« ad aeris locum viro Dei propinquum, apparuit inter alas effigies hominis

« crucifixi, in modum crucis manus et pedes habentis et cruci affixos...

«Disparens visio mirabilem in corde ipsius reliquit ardorem, sed et in

« carne non minus mirabilem signorum impressit effigiem. Stat im namque

« in manibus eius et pedibus apparere coeperunt signa clavorum, quemad-

« modum paulo ante in effigie illa viri crucifixi conspexerat. Manus enim

« et pedes in ipso medio clavis confixi videbantur, clavorum capitibus in

« interiori par te manuum et superiori pedum apparentibus, et eorum

« acuminibus existentibus ex adverso; erantque clavorum capita in mani-

« bus et pedibus ro tunda et nigra, ipsa vero acumina oblonga, retor ta et

« quasi repercussa, quae de ipsa carne surgentia carnem reliquam excéde-

te bant . Dext rum quoque latus quasi lancea transfixum rúbea cicatrice obdu-

« c tum erat, saepe sanguinem sacrum effundens ». - Merito igitur Sancta

Dei Ecclesia, testimoniis t a m certis innixa, mirum hoc eventum in sua

liturgia consecratum voluit, id sibi inter alia proponens, ut fideles, sacra

Francisci St igmata meditantes, Redemptionis mysterium inspicerent altius

ac pernoscerent, a tque ex commentatione ista uberiorem caritatem, cum

Crucis amore expiandique animo coniunctam, quemadmodum Seraphico

Patr iarchae contigerat, haurirent ac perciperent. Debent enim homines