588 EPISTOLA ENCYCLICA

Non dissimili modo a democratia christiana removendum est alterum illud offensionis caput: quod nimirum in commo- dis inferiorum ordinum curas sic collocet, ut superiores prae- terire videatur; quorum tamen non minor est usus ad con- servationem perfectionemque civitatis. Praecavet id christiana, quam nuper diximus, caritatis lex. Haec ad omnes omnino cuiusvis gradus homines patet complectendos, utpote unius eiusdemque familiae, eodem benignissimo editos Patre et re- demptus Servatore, eamdemque in hereditatem vocatos aeter- nam. Scilicet, quae est doctrina et admonitio Apostoli: Unum corpus, et unus Spiritus, sicut vocati estis in una spe voca- tionis vestrae. Unus Dominus, una fides, unum baptisma. Unus Deus et Pater omnium, qui est super omnes, et per omnia et in omnibus nobis ( 1 ) . Quare propter nativam plebis cum ordi- nibus ceteris coniunctionem, eamque arctiorem ex christiana fraternitate, in eosdem certe influit quantacumque plebi adno- tandae diligentia impenditur; eo vel magis quia ad exitum rei secundum plane decet ac necesse est ipsos in partem operae advocari, quod infra aperiemus.

Longe pariter absit, ut appellatione democratiae christia- nae propositum subdatur omnis abiiciendae obedientiae eosque aversandi qui legitime praesunt. Revereri eos qui pro suo quis- que gradu in civitate praesunt, eisdemque iuste iubentibus ob- temperare lex aeque naturalis et christiana praecipit. Quod qui- dem ut homine eodemque christiano sit dignum, ex animo et officio praestari oportet, scilicet propter conscientiam, quemad- modum ipse monuit Apostolus, quum illud edixit : Omnis ani- ma potestatibus sublimioribus subdita sit ( 2 ) . Abhorret autem a professione christianae vitae, ut quis nolit iis subesse et parere, qui cum potestate in Ecclesia antecedimi : Episcopis in primis, quos, integra Pontificis romani in universos auctoritate, Spiri- tus Sanctus posuit regere Ecclesiam Dei, quam acquisivit san- guine suo ( 3 ) . Iam qui secus sentiat aut faciat, is enimvero gra- vissimum eiusdem Apostoli praeceptum oblitus convincitur : Obedite praepositis vestris, et subiacete eis. Ipsi enim pervigi- lant, quasi rationem pro animabus vestris reddituri ( 4 ) . Quae.

(1) Eph. IV, 4 - 6 . (2) Rom. XIII, 1, 5.

(3) Act. X X , 28.

(ti) Hebr. XIII, 17.