IN LIBRUM QUARTUM SENTENTIARUM
Secunda propositio (o) principalis superius posita ostenditur sic, quia lib. 2. dist. q.
De tertio (d) principali dico,quod eo modo quo potest esse definitio
Respondeo (b), plures baptizare, potest intelligi vel eumdem suscipientem, vel plures suscipientes:
QUAESTIO I. Utrum transubstantiatio sit possibilis?
Hic est (b) una opinio Innocentii de Officio Missae, part. 3. cap. de fracti one
QUAESTIO I. De essentia Sacrificii in genere.
QUAESTIO III. Virum fiat sacrificium in Missa.
QUAESTIO V. Quid offertur in hoc Sacrificio ?
QUAESTIO VII. Quisnam sit effectus hujus sacrificii ?
Joan. 20. Quorum remiseritis, etc. juncto illo praecepto: Diliges Dominum Deum tuum et te ipsum.
Praeceptum confessionis non haberi ex illo Jacobi 5. Confitemini alterutrum, etc. Suar. 4.
De quarta conclusione (f) videamus, quis, cui, quando, et quid. quis
Ad (e) quaestionem ergo dico, quod secundum Philosophum 5.
QUAESTIO I. Utrum fuerint licita aliquando bigamia ?
Dico (d) igitur quod nec propter votum continentiae proprie dictum
QUAESTIO IV. Utrum resurrectio sit naturalis
QUAESTIO V. Utrum resurrectio futura sit in instanti
(g) De tertio dico, quod animatio non est tantum in instanti propter rationem dictam in 2. artic.
.tum subdi corporali agenti ut puniatur. Hanc rejicit triplici ratione.
QUAESTIO I. Utrum in Deo sit justitia?
Oppositum primo Ethicorum : felicitas est operatio optima, etc. Item 10.
(b) In ista quaestione omnes tenentes beatitudinem consistere in
(f) Contra secundam positionem arguitur li b. I. dist. quaest.
QUAESTIO XIV. . Utrum corpora beatorum erunt agilia?
(a) Respondeo, hic sunt breviter quatuor vel quinque videnda per ordinem.
Scholium.
Solvit satis clare argumenta allata a nam. 3. pro prima sententia, tenente panem manere, et pro secunda, tenente non esse conversum in corpus Christi.
Ad (a) argumenta pro prima opinione et secunda. Ad primum, concedo quod etiam in creditis non sunt plura ponenda sine necessitate, nec plura miracula quam oportet. Sed cum dicitur in minori, veritas Eucharistiae posset salvari manente pane vel sine transubstantiatione, dico quod bene fuisset Deo possibile instituisse, quod corpus Christi vere esset praesens, substantia panis manente, vel cum accidentibus, pane annihilato, et tunc fuisset ibi veritas Eucharistiae, quia et signum verum et signatum verum: sed hic non est modo tota veritas Eucharistiae, non enim sic instituit, ut dicunt auctoritates adductae. Et cum dicitur, quod ad veritatem Eucharistiae nihil requiritur nisi verum signum et verum signatum: respondeo, verum est eo modo quo signum est institutum, et quo sibi debet correspondere signatum, quod non est nunc praecise, quod corpus sit cum aliquo, scilicet cum pane, vel cum accidentibus panis indistincte ; sed institutum est nunc, quod signatum sit tantum sub accidentibus, ut sub signo.
Ad secundum, dico quod non est aliquis articulus arctandus ad intellectum difficilem, nisi ille intellectus sit verus; sed si verus est, et probatur evidenter esse verum, oportet secundum illum intellectum tenere articulum, quando inquiritur in speciali, quia nullus alius intellectus specialis verus est: sic autem supponitur de intellectu hujus articuli ex auctoritatibus allegatis. Et tunc ad tertium, ubi stat vis, dicendum quod Ecclesia declaravit istum intellectum esse de veritate fidei in illo Symbolo edito sub Innocentio III. in Concilio Lateranensi, Firmiter credimus, etc. sicut allegatum est superius, ubi explicite ponitur veritas aliquorum credendorum, magis explicite quam habebatur in Symbolo Apostolorum, vel Athanasii, vel Niceni. Et breviter, quidquid ibi dicitur esse credendum, tenendum est esse de substantia fidei, et hoc post istam declarationem solemnem factam ab Ecclesia.
Et si quaeras quare voluit Ecclesia eligere istum intellectum ita difficilem hujus articuli, cum verba Scripturae possent salvari secundum intellectum facilem et veriorem secundum apparentiam de hoc articulo: dico, quod eo spiritu expositae sunt Scripturae, quo conditae. Et ita supponendumest, quod Ecclesia Catholica eo Spiritu exposuit, quo tradita est nobis fides, Spiritu scilicet veritatis edocta, et ideo hunc intellectum eligit, quia verus est. Non enim in potestate Ecclesiae fuit facere istud verum, vel non verum, sed Dei instituentis ; sed intellectum a Deo traditum Ecclesia explicavit, directa in hoc, ut creditur, Spiritu veritatis.
Ad quartum posset dici, quod accidentianon semper signant substantiam esse in actu quam affecerunt, sed aptitudinaliter: vel si modo signant in actu, non est ibi falsitas in signo, ut est signum institutum ad placitum, quia ut sic habet signatum ad quod institutum est.