MOTU PROPRIO 393

VI.

De organo et musieis instrumentis.

15. Quamquam Ecclesiae musica propria est illa vocalis, tamen permittitur musica cum sequentia organi. Aliquoties, servatis servandis, admitti possunt alia musica instrumenta, sed annuente Episcopo, ut Caeremoniale Episcoporum praecipit.

16. Quod cantus vocalis superesse debet, organus et mu- sica instrumenta eum tantum substineant, non opprimant.

17. Non licet longa praeludia praemittere cantui vel parti- bus intermediis interrumpere.

18. Sonus organi in sequentiis cantus, in praeludiis, inter- ludiis, similibus, huius instrumenti naturam non solum sequa- tur, sed musicae sacrae omnium qualitatum, quas supra expo- suimus, particeps sit.

19. In ecclesia uti non licet cymbalis (pianoforte), tympano (tamburo), magno tympano (grancassa), catillis (piatti), tintin- nabulis (campanelli), similibus.

20. Prohibetur omnino illis quae dicuntur musica urbana (bande musicali) in ecclesiis canere; tamen, annuente Episco- po, liceat admittere aliqua musica instrumenta vocalia, ratione perpensa, dummodo compositio et sequentia sit in stylo gravi et omnino simili stylo organi.

21. In publicis supplicationibus liceat Episcopo admittere musicam urbanam, dummodo ne haec modos profanos canat.

Est in votis musicam urbanam in his casibus tantum se- qui aliquem hymnum spiritualem latino vel vulgari sermone a cantoribus, vel a piis congregationibus, quae supplicationis sunt participes, praepositum.

VII.

De amplitudine musicae liturgicae.

22. Non licet ratione cantus vel soni sacerdotem ad al- tare longius quam caeremonia liturgica quaerit, expectare. Iuxta ecclesiastica decreta Sanctus Missae ante elevationem perficia- tur, ideoque etiam sacerdos celebrans cantorum rationem ha- beat. Gloria, et Credo iuxta gregorianam traditionem brevia satis sint.