IN LIBRUM QUARTUM SENTENTIARUM
Secunda propositio (o) principalis superius posita ostenditur sic, quia lib. 2. dist. q.
De tertio (d) principali dico,quod eo modo quo potest esse definitio
Respondeo (b), plures baptizare, potest intelligi vel eumdem suscipientem, vel plures suscipientes:
QUAESTIO I. Utrum transubstantiatio sit possibilis?
Hic est (b) una opinio Innocentii de Officio Missae, part. 3. cap. de fracti one
QUAESTIO I. De essentia Sacrificii in genere.
QUAESTIO III. Virum fiat sacrificium in Missa.
QUAESTIO V. Quid offertur in hoc Sacrificio ?
QUAESTIO VII. Quisnam sit effectus hujus sacrificii ?
Joan. 20. Quorum remiseritis, etc. juncto illo praecepto: Diliges Dominum Deum tuum et te ipsum.
Praeceptum confessionis non haberi ex illo Jacobi 5. Confitemini alterutrum, etc. Suar. 4.
De quarta conclusione (f) videamus, quis, cui, quando, et quid. quis
Ad (e) quaestionem ergo dico, quod secundum Philosophum 5.
QUAESTIO I. Utrum fuerint licita aliquando bigamia ?
Dico (d) igitur quod nec propter votum continentiae proprie dictum
QUAESTIO IV. Utrum resurrectio sit naturalis
QUAESTIO V. Utrum resurrectio futura sit in instanti
(g) De tertio dico, quod animatio non est tantum in instanti propter rationem dictam in 2. artic.
.tum subdi corporali agenti ut puniatur. Hanc rejicit triplici ratione.
QUAESTIO I. Utrum in Deo sit justitia?
Oppositum primo Ethicorum : felicitas est operatio optima, etc. Item 10.
(b) In ista quaestione omnes tenentes beatitudinem consistere in
(f) Contra secundam positionem arguitur li b. I. dist. quaest.
QUAESTIO XIV. . Utrum corpora beatorum erunt agilia?
(a) Respondeo, hic sunt breviter quatuor vel quinque videnda per ordinem.
(a) Alii concedentes condusionem, ad quam adductae sunt illae auctoritates, etc. Hactenus Doctor tractavit quaestionem Theologicam; deinceps autem agit de hac quaestione, ut fundatur in ratione naturali.
Subjungit ergo sententiam Henrici, quantum ad veritatem philosophicam partim convenit cum D. Thoma, partim differt. Dicit ergo quod in aliis viventibus ab homine una sit tantum forma, quae est anima quae continet in se formam mixti seu corporis: et in his concludunt rationes D. Thomae, quae ab uno tantum agente producuntur. Dicit secundo, quod non concludunt in homine esse unam tantum formam, quia procedit a duabus agentibus, nempe a propagante quoad corpus, et a Deo, qui creat animam. Probatur prima conclusio ejus ex unitate mutationis, quae sumitur ex unitate termini 1 ex 5. Physic. ergo ad unam numero rem naturalem est lanium una numero mutatio. Dices in una re naturali esse plures formas partiales et generationes. Contra, quia vel de una potentia materiae educuntur, aut ex pluribus; non de una ex Commentatore, 12. Metaphys. com. 11. numerus potentiarum in materia est ex numero specierum, ergo essent ejusdem speciei, et in una potentia essent plures actus contra Philosophum, 3. Physicor. text. 10. quia si posse sanari et posse aegrotari essent idem, sanare et aegrotare essent idem.
Non sunt diversae potentiae, quia sic , essent formae in materia sine ordine, et terminus a quo generationis, quae est materia, ut habens plures potentias, esset cns per accidens; ex ente per accidens non generatur ens per se, sed per accidens, forma autem substantialis constituit ens per se; et tolleretur via distinguendi substantiam ab ente per accidens, et formas constituentes utrumque, quia forma accidentalis ideo est talis, quia advenit enti completo in actu; ergo non ita substantialis.