ADIACEN. 401

Multo minus vero dici posse videtur praefatam consue- tudinem ex parochorum conventione eversam esse. Cum enim haec concordia vel conventio locum habuerit tantum inter duos parochos et utriusque ecclesiarum fabricae admi- nistratores, sponte sua sequitur quod eadem conventio tam- quam inter alios acta, neutiquam officere aut praeiudicare valuerit iuribus acquisitis per immemorialem consuetudinem confraternitatibus quae non fuerunt vocatae; Rota dec. 1316 n. 8 cor. Molina. Atque hoc eo vel magis in casu, quia in decreto Urbis et Orbis S. C. Rit. diei 10 Dec. 1703 ad dub. 28 expresse prohibetur quominus parochi se ingerere valeant in oblationibus et eleemosynis confraternitatum.

Verum id quod grave omnino esse videtur in themate, poni debet in hoc, quod scilicet non obstantibus decreto et conventione, confraternitates s. Mariae iugiter iam ab ipso anno 1830 usque ad praesentem diem , absque ulla inter- ruptione, consuetudinem suam quaestuandi etiam in paroe- cia s. Ioannis conservaverat, ceu ex variis attestationibus probatur.

Ex hisce igitur optimo iure concludi posse videtur prae- fatam conventionem nullimode respexisse quaestuationes con- fraternitatum , sed illas tantum , quae stricte parochiales sunt, ceu natura conventionis, et collectarum in ipsa re- servatarum, nec non sequuta observantia indigitare viden- tur, Rota dec. 1003 n. 16 cor. Molines: certissime vero decretum et conventionem nihil omnino in hac re immu- tasse, cum idem sit actum esse nullum vel non esse ef- fectuatum, Rota dec. 252 n. 12part. 13, dec. 227 n. 8 part. 18 Rec. Achilles de Grassis dec. 5 de praescript. Gonzalez ad regul. 8 Cancel, gloss. 55 n. 22. Consuetudo igitur immemorialis pro iure Confraternitatum s. Mariae integra et salva manet.

Porro in themate , praefata consuetudo praecise contra legem esse non deprehenditur; sane licet Concil. Trid. in Cap. 9 Sess. 21 de Reformatione pravos eleemosynarum quaestores aboleverit, nunquam tamen ipsas vetuit eleemo-

Acta, Tom. XVIII. fase. C C XII. 26