412 EX S. G. CONCILII

legatarium in themate non esse Massam Capitularem, bene vero ipsum Archidiaconum; massae autem Capitulari fuisse a legante inscriptum ipsum legatum ut immune aut securius esset a faucibus fìsci. Ceterum quia onus 24 missarum le- gans attribuit Archidiacono, eidemque reliquam summam le- gatala attribuit pro desumendis distributionibus, pronum est deducere, legatarium esse ipsum Archidiaconum, non Massam Capitularem.

Huius conclusionis iuridica consequentia haec est, nimi- rum distributiones quas non lucratur Archidiaconus non ce- teris accrescere, sed cuidam piae causae attribuendas esse ab Episcopo. Sane S. C C . in Caurien. die 7 Nov. 1621 cen- suit: « Ubi in Ecclesia adsunt dignitates quae habent fru- ctus distinctos a massa capitulari, quorum certa pars assi- gnata fuit in distributiones quotidianas iuxta dispositionem S. Conc. Trid. in sess. 22, cap. 3, de Ref., huiusmodi dis- tributiones quae emittuntur ah his qui competens servitium non praestiterint, esse primo applicandas ecclesiae cathedra- lis Fabricae QUATENUS INDIGEAT, ac nisi indigeat tunc demum esse in facultate Episcopi, illas alteri pio loco suo arbitrio applicare ».

Verum difficultatem facit caput 3, De ref., sess. 21 Conc. Trid. in quo edicitur: « Statuit S. Synodus in Eccle- siis tam cathedralibus quam collegiatis in quibus nullae sunt distributiones quotidianae vel ita tenues ut verisimiliter ne- gliguntur, tertiam partem fructuum et quorumcumque pro- ventuum et ohventionum tam dignitatum quam canonica- tuum, personatuum separari debere et in distributiones quotidianas converti quae inter dignitates et ceteros divinis interessentes proportionaliter iuxta divisionem ab Episcopo etiam tamquam Apostolicae Sedis legato, in ipsa prima fructuum deductione faciendam, dividantur ». Sed hi textus qui prima fronte videntur inter se pugnare ita facile con- ciliantur a Bened. XIV in Inst. eccles. 107, § 7: « Sed omnis repugnantiae species tollitur si discrimen statuatur inter dignitates quae proventus suos ex massa Capitulari