422 EX S. C. RITUUM

occasionem naturae cupiditatibus repugnandi et semet humiliandi; quare tum maxime laetari videbatur, cum aliquid adversi ab ho- minibus ferebat. Ubi primum eius Sorores religioso habitu prodie- runt, tunc quotquot eius sanctimoniae invidebant, irridere et con- viciari ; alii vestium insolentiam reprehenderé, alii arrogantiam ar- guere Servae Dei, quae religiosam familiam instituere esset ausa. Quin etiam non defuerunt, qui ad D. S. contumeliosas sane litte- ras scripserint.

Id vero praecipue tenebat eam sollicitam, quod cum de dubiis rebus quae pertinerent ad suae vitae genus vel ad instituta sua Confessarium consilii causa adiret, iste, uti haerebat anceps in quacumque re difficiliore, nullo unquam eam solaretur consilii lu- mine ; ubi vero vidisset aliquid ab D. S. gestum minus successisse e sententia, tum promptus esset ad accusandam eam temeritatis. Itaque mirum in modum excruciábatur animo D. S. etsi semper a Patre luminum opportunam consolationem imploravit. Nec frustra; nam praeter immissas subinde menti divinitus illustrationes, iden- tidem aderat Francisca Souchet, quae tenebras discuteret viamque tenendam monstraret; atque etiam relatus nuper in Beatorum al- bum Ludovicus Grignon, cum diligenter per se rem expendisset, genus vitae a D. S. susceptum, eius instituta regulamque Sorori- bus praescriptam amplissime probavit, Deoque placere affirmavit. Itaque hospitium quotidianis divinae providentiae subsidiis ampli- ficabatur, simulque numerus augescebat Sororum, quae egenos in- firmosque curarent: iamque non solis Salmurii finibus contineri pote- rat harum opera, sed plures circum civitates rogabant D. S. vellet suas Sorores in solatium pauperum illuc quoque mittere. Et qui- dem dum D. S. viveret Congregatio Sororum a Providentia late diffusa novem domos obtinuit. At multo magis, post mortem opti- mae Fundatricis, propagata est ; ita ut hodie domos plus centum numeret, Sorores ad sexcentum ; neque ullis temporum conversio- nibus est interrupta, ne saeculi quidem superioris fine, cum tanta rerum omnium perturbatio in Gallus facta est.

In septuagesimo aetatis anno D. F. tam praeclaris iuncta cha- ritatis operibus, multis etiam mirisque Spiritus Sancti charismatis ornata, pretiosam in Domino mortem obiit die 17 Augusti 1736 cum vulgatissima sanctimoniae fama. Huius porro virtutes, quae quantae fuerint licet vel ex his paucis coniicere, ceteraque eius sanctitatis signa fusius iam distinctis articulis de more prose- quantur.