MEMBRUM V. Quid est cognoscere
ARTICULUS I. De medio quod est vestigium.
PARTICULA I. An vestigium Creatoris sit in creatura ?
ARTICULUS II. De medio quod est imago.
MEMBRUM III. Quanta sit simplicitas Dei ?
ARTICULUS I. Quid sit aeternitas ?
PARTICULA I. ''Quid sit aeternitas nomine ?
ARTICULUS II. Quid sit aeternum ?
MEMBRUM II. De aeviternitate sive aevo.
MEMBRUM III. De tribus passionibus propriis veritatis.
PARTICULA I. An omnis veritas sit aeterna ?
MEMBRUM IV. De oppositione veri et falsi.
ARTICULUS II. De communi intentione boni.
ARTICULUS III. De singulis differentiis bonorum.
ARTICULUS II Quis sit actus proprius summi boni ?
ARTICULUS I. Utrum omni bono opponatur malum ?
MEMBRUM I. Utrum in divinis sit generatio ?
MEMBRUM IV. Cujus sit procedere ?
MEMBRUM I. Quid sit in divinis esse Filium ?
ARTICULUS I. ''De multiplicitate verbi .
MEMBRUM I. De intentione principii.
MEMBRUM II. De ordine naturae in divinis ?
ARTICULUS I. Utrum ordo sit in divinis ?
MEMBRUM II. De definitione hujus nominis,
MEMBRUM IV. De comparatione personae ad essentiam .
ARTICULUS I. An Deus sit causa rerum formalis
MEMBRUM II. Utrum Deus sciat per medium vel non ?
MEMBRUM II. Utrum praescientia sit causa rerum
MEMBRUM IV. Utrum praescientia Dei falli possit
MEMBRUM I. Quid sit praedestinatio ?
MEMBRUM I. Quid sit reprobatio
MEMBRUM IV. Quibus modis sit providentia ?
ARTICULUS III. Quis sit providentiae proprius effectus ?
ARTICULUS V. De modis providentiae.
ARTICULUS II. Quid sit fatum ?
ARTICULUS I. Utrum Angelus impleat locum ?
TRACTATUS XIX. DE POTENTIA DEI.
MEMBRUM II. De causalitate divinae voluntatis ?
PARTICULA I. Utrum mala fiant voluntate Dei
TRACTATUS I. DE PRIMO PRINCIPIO.
ARTICULUS III. Unde in creaturis veniat mutabilitas ?
PARTICULA I. Quare creaturae dicantur
MEMBRUM I. De errore Platonis.
PARTICULA II. Utrum una materia sit omnium ?
PARTICULA III. Utrum materia sit aeterna
QUAESTIO XII. Ubi Angeli creati sunt ?
MEMBRUM I. De ratione naturaliter insita.
MEMBRUM II. Utrum memoria conveniat Angelis ?
PARTICULA I. Utrum Angeli intelligant per species ?
MEMBRUM IV. De voluntate in Angelis.
MEMBRUM. V. A quo causetur ista libertas in Angelo ?
MEMBRUM I. Quid appetierit malus Angelus ?
PARTICULA I. Utrum sensus sint in daemone?
ARTICULUS III. Utrum synderesis sit in daemone ?
MEMBRUM II. Quis sit actus superioris in inferiorem ?
MEMBRUM III. Qui sint modi tentandi, et quot ?
MEMBRUM II. De veris miraculis absolute.
ARTICULUS I. Quid sit miraculum
ARTICULUS III. Quid sit miraculosum ?
MEMBRUM II. Per quid fiant miracula ?
MEMBRUM IV. Ad quid mittantur Angeli ?
MEMBRUM I. Utrum Angeli loquantur
MEMBRUM II. Quo sermone Angeli loquantur ?
MEMBRUM II. De effectu custodiae Angelorum .
ARTICULUS I. Cujus naturae sit ista divisio
ARTICULUS III. De ordine dividentium et divisi .
PARTICULA III ET QUAESITUM SECUNDUM.
MEMBRUM III. De tertia hierarchia.
ET QUAESITUM SECUNDUM, De proprietatibus Archangelorum ?
ARTICULUS I. De hoc quod dies tribus modis accipitur.
ARTICULUS I. Quid dicitur firmamentum
MEMBRUM II. Utrum omnia ad hominem ordinentur ?
MEMBRUM II. Utrum Adam ex accepto stare potuit
MEMBRUM III. Quid sit superior portio rationis ?
MEMBRUM IV. Quid sit inferior portio rationis ?
MEMBRUM II. De actibus liberi arbitrii.
MEMBRUM III. Quid sit gratia definitione
ARTICULUS I. Quid sit synderesis ?
MEMBRUM III. Qualiter gratia differat a virtute
MEMBRUM I. Qualiter gratia augetur ?
MEMBRUM I. Quid sit virtus in genere ?
MEMBRUM II. Quid sit peccatum originale ?
MEMBRUM III. Quid sit peccatum originale definitione ?
ARTICULUS II. De causa originalis peccati.
ARTICULUS III. De modo traductionis originalis peccati.
MEMBRUM I. Quid sit concupiscentia sive fomes ?
MEMBRUM III. Quid sit peccatum
MEMBRUM I. Quid sit mortale peccatum ?
ARTICULUS I. Utrum inanis gloriae sit peccatum ?
ARTICULUS IV. In quo differat inanis gloria a superbia?
MEMBRUM II. De filiabus invidiae ?
MEMBRUM II. De filiabus acediae, quot et quae sint ?
MEMBRUM II. De filiabus avaritiae.
MEMBRUM II. De filiabus gulae.
MEMBRUM I. Quid sit personarum acceptio ?
Ex quo elemento Angeli assumant corpora ?
Secundo quaeritur, Ex quo elemento Angeli assumant corpora ?
Sicut jam dictum est, auctoritati innitendum est:
1. Habitum est autem nuper quod dicit Gregorius, Abraham Angelos non potuisset videre, nisi corpora ex aere assumpsissent.
2. Adhuc, Beda in libro de Natura rerum sic dicit: " Caelum superioris circuli proprio discretum termino et aequalibus spatiis collocatum, virtutes angelicas continet, quae ad nos exeuntes aetherea corpora sumunt, ut possint hominibus medendo assimilari, eademque reversae ad caelum deponunt. " aether autem est superior pars aeris, ut in libro Meteororum dicit Aristoteles.
In contrarium hujus est, quod
1. Sicut dicitur, Genes, i, 1, et jam habitum est, locus corporeus qui magis convenit Angelo, caelum empyreum est. Dicit autem Philosophus, quod locus et locatum connaturalia sunt: propter quod unumquodque movetur ad locum sibi connaturalem. Videtur ergo, quod magis congruum sit Angelo, quod sumat corpus de corpore caelesti, quam de aere. Et hoc videtur etiam ex signo, Actuum, xii, 7: ei ecce Angelus Domini adstitit, et lumen refulsit in habitaculo, scilicet in carcere. Constat, quod loquitur de lumine corporali, quod potuit fulgere nisi tantum de corpore Angeli. Cum ergo corpus de se non luceat nisi caeleste, videtur quod corpus Angeli assumptum fuit de substantia caelesti.
2. Adhuc, Augustinus in libro III super Genesim ad litteram , et inducitur a Magistro in libro II Sententiarum, distinctione VIII, dicit sic: " Daemones quibus ante peccatum congruebat locus caelestis, quantum erat de prima natura sua instituta, post peccatum ceciderunt de caelo in hunc aerem caliginosum: et de illo assumunt corpora ad tentandum. " Si ergo boni Angeli non ceciderunt de caelo, congruitatem non habent assumendi, corpora de aere, sed de cado.
3. Adhuc, Ante habitum est de agilitate Angelorum, quod in potestate habent motum suum: tantae autem agilitati non competit corpus alicujus elementi, sed de caelesti assumptum: ergo videtur, quod boni Angeli non assumant corpora de aere, sed de caelo.
Sed hoc videtur esse impossibile: 1. Corpus enim caeleste, ut dicit Aristoteles, est indivisibile: sed si Angelus assumit corpus de caelo, oportet de necessitate, quod corpus assumptum dividatur a reliquo quod non assumit: et sic videtur, quod impossibile sit, quod assumat corpus de caelo.
2. Adhuc, Dicunt quidam caelum esse corpus inalterabile secundum qualitates: alterationes enim non accipit, sicut calidum, frigidum, humidum, siccum, rarum, spissum. Corpora autem assumpta ab Angelis, ut dicunt Sancti, densabilia et densata sunt, ut contineant figuras membrorum humanorum et aliorum animalium terminata in seipsis: quia si essent in raritate aeris vel aetheris, quocumque moveretur Angelus, corpus
suum continuaretur illi aeri et flueret in ipsum: et sic Angelus indistinctus ab aere esset per quem moveretur.
Solutio. Dicendum, quod secundum Sanctos oportet dicere, quod Angeli ex aethere corpora assumant, et quod habeant potestatem densandi ea, non commixtione alterius corporis, sed simpliciter, prout densitas est situs quidam partium propinque stantium in toto, et quod habeant potestatem ad solidum redigendi ea ut resistant tactui et non cedant impellenti: sic enim et figurata sunt et formata. aether autem licet multipliciter dicatur, ut dicit Aristoteles in libro Meteororum, tamen principaliter dicitur corpus non igne, sed lumine inflammans et inflammatum: et talis est superior pars aeris, quae pura est, eo quod vapores ad ipsam non attingunt: luminosa est sive inflammata lumine ex propinquitate siderum. Sapientiae, xvii, 5, dicitur: Siderum limpidae flammae. Ex hoc ergo meo judicio corpora assumunt, secundum quod potest elici ex dictis Sanctorum: hoc enim magis obedit densationi et solidationi in figuras corporales ministerio eorum congruentes.
An primum ergo dicendum, quod Gregorius vocat aethera aerem: quia superior pars aeris est.
Ad dictum Bedae patet solutio: quia hoc concedendum est.
Ad id quod objicitur in contrarium, dicendum quod licet caelum empyreum inter corpora plus congruat naturae angelicae, tamen non ita congruit ministerio: quia non ita potest solidari et densari sicut aereum, ut dictum est. Dionysius tamen in Caelesti hierarchia hujus ponit etiam aliam rationem,, dicens quod " sapienter providit theologia Angelos formans figuris ignobilium corporum, ut bonum, leonum, aquilarum, equorum. igneorum, ne scilicet imperiti et idiotae qui nihil aestimare sciunt nisi quod vi- dent, crederent esse Angelos ejusdem naturae cujus est corpus in quo apparent: sed ipsa vilitate et ignobilitate elementi conjuncti, scirent Angelos esse supermundanas substantias, habentes potestatem haec inferiora movendi ad usum sui ministerii . "
Ad aliud dicendum, quod non intendit Augustinus dicere, quod daemones ante peccatum et Angeli boni quantum est de se, dependerent vel connaturalitatem haberent ad aliquem locum: sed quantum est de congruentia corporis ad spiritum, lux corporalis plus congruit luci spirituali quam aliud corpus: et sic debebatur Angelo bono caelum, et etiam daemoni ante peccatum. Quoad assumptionem vero corporum, quae non respicit nisi ministerii congruitatem, sic daemoni post peccatum ad congruitatem tentationis debetur aer caliginosus: quia caliginoso corpore assumpto magis congruit tentationi: ex ipsa enim caligine signanter respondet, quod tentator est et mendax. Aliquando tamen transfigurat se in Angelum lucis, ut hac simulatione decipiat, sicut dicit Apostolus, II ad Corinth. xi, 14.
Et quod objicitur in praecedenti argumento, Actuum, xii, 7 dicendum, quod sicut dicit Avicenna in Sufficientia caeli et mundis " Omne perspicuum densatum lucet: " et ideo omne lucens actu tegit et videri non permittit corpus quod post se est. Unde flamma candelae alteri candelae objecta, umbram facit, et sol tegit stellas. Propter quod etiam Philosophi dicunt ignem non lucere in propria sphaera, propter nimiam raritatem ipsius. Non ergo est inconveniens si corpus Angeli ex aethere densatum luxit in carcere.
Ad aliud dicendum, quod agilitati Angeli non repugnat aether: tanta enim est vis Angeli ad movendum, quod vincit omnia talia, sicut paulo ante in praehabitis ostensum est.
Ad aliud dicendum, quod dictum Aristotelis procedit.
Ad aliud potest dici, quod illud procedit: licet enim corpus caeleste, ut dicit Messealach in libro de Sphaera mota, et Averroes in libro de Substantia orbis, sit inspissabile et rarefactibile quoad positionem partium propinque vel remote, eo quod aliter sequeretur quod intercideret vacuum inter sphaeras orbium: tamen non est rarefactibile et densabile ad divisionem substantiae, et alterationem passivam abjicientem a forma et a specie: et ideo ab Angelo non est assumptibile.