432 RIPANA

dam esse quippe Seminario et praeceptori utilem et accom- modant.

Quocirca, concludit procurator, ius sibi vindicare non potest Capocasa, sed neque aequitatem ; quia pactum stipen- dium omnino respondet legitimae mercedi. Siquidem annuae Libellae 266, praeter victum et habitationem repraesentant honorarium Libellarum 900 quae in parva urbe, pro Sacer- dote, pingue constituunt stipendium, praecipue si comparetur cum ipsis praebendis canonicalibus Ecclesiae Cathedralis. - Imo prae aliis Praeceptoribus Sacerdoti Savini pinguius honorarium, notat procurator, concessum fuit, intuitu officii Oeconomi. Ceterum, prosequitur procurator, postquam bona immobilia a Gubernio usurpata sunt, tota negotiorum gestio reducitur ad comparanda victualia, initio anni, eaque referenda cum aliis parvis consuetis expensis in libros rationales.

Dein procurator descendit ad refutanda argumenta a Sa- vini opposita. Hic in primis obiicit reservationes sui iuris factis in libris rationum et oretenus cum Vicario Capitulari Consorti.

Advertit procurator, quod si ad iura sibi legitime com- paranda, sufficeret eadem sibi reservare, quin illi a quibus debentur, huiusmodi reservationum nullam habeant rationem, iam simplex desiderium unilaterale alicuius rei, aequiparari deberet legitimae rei acquisitioni. Imo quum revisores ra- tionum rei oeconomicae Seminarii, nihil unquam innuerint de huiusmodi reservatione, suspicatur procurator, has crediti declarationes in libros insinuatas fuisse a Capocasa postquam lis mota est.

Secundo loco, Capocasa sibi ius vindicat ad indemnita- tem, quippe spes evanuit obtinendi canonicatus sibi promissi, in remunerationem officii Oeconomi.

Ceterum, observat procurator, promissiones sibi factas ab Episcopis, actor sane non potest urgere adversus Semi- narium, uti planum est.

Demum dum ex parte Capocasa ad astra tollit sua be- nefacta in rem oeconomicam Seminarii, ex alia parte exa-