3 IITTERAE Sanctissimi D. N. Leonis XIII ad Emum. Cardinalem Vicarium ut exci-
EX S. G. E P I S C . ET REGUL. 57
EX S . C . EPISC. ET REGUL. 59
E X S . C . EPISC. E T REGUL. 61
193 LITTERAE SSmi. Patris Leonis XIII ad Episcopum Assisiensem, occasione quinqua-
2 0 6 EX S . G. E P I S C . ET RECUL.
220 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
224 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
2 2 6 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EPISTOLA ENCYCLICA Sanctissimi Domini Nostri LEONIS PAPAE XIII.
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 303
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 505
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 307
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 509
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 311
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 513
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 315
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 517
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 519
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 521
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 323
AD COMMENTARIUM ADDITIONES o25
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 327
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 529
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 334
AU COMMENTARIUM ADDITIONES 553
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 555
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 537
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 359
340 IOSEPHI PENNACCHI, AD COMPENDIUM ADDITIONES
572 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
574 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 375
3 7 6 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 401 Cathedrales Ecclesias Aquinaten., Soran. ac Pontis Curvi invicem per-
m EX SEGRETARIA BREVIUM BREVE, quo indulgentia tercentum dierum conceditur recitantibus subiectam in
420 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. POENITENTIA RIA APOSTOLICA 421
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 457
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 459
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 461
C A E S E N A T E N . S E U RAVENNATEN. 465
512 EX S. C. NEG. ECCL. EXTRAORD. PRAEPOSITA
518 E X A C T I S CONSISTORIALIBUS
548 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 549
550 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 551
552 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 553
554 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
i E X S. POENITENTIARIA APOSTOLICA 5St>
556 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. POENITENTIARIA. APOSTOLICA 537
6 2 6 EX S. G. EPISC. ET REGUL.
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 757
758 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 759
4 5 i EX S. G. RITUUM
nella sua casa paterna soffrì tentazioni a mal fare da parte di una donna addetta al servizio di casa, ma essa la S. d. D. non si fece imporre nè si lasciò vincere da quelle tentazioni » : et paullo post : « Servendo gl' infermi, vi fu un tale medico per quanto mi pare ricordare, il quale spinse la S. d. D. ad impe- gnarsi piuttosto nello stato del mondo, ma ella non curò affatto quella insinuazione e la disprezzò ». In tentationibus vero ad castitatem conculcandam adhibitis, suis ipsius viribus, quam- quam validissimis, nunquam se temere commisit, neque sibi fortitudinem adscivit, sed, ad mentem tot illustrium Ecclesiae doctorum, de rebus suis pertimuit ac fuga salutem petivit, ut- pote quae certum haberet in certamine huiusmodi non inconsi- derate obstantem, sed caute fugientem fore coronaturum. « In un ospedale, utor verbis Testis XI I I , al quale essa assisteva ebbe la Serva di Dio a soffrire una tentazione da parte di una gio- vane che la spinse a secolarizzarsi, e la Serva di Dio resistette fortemente, e scrisse alla sua Superiora Generale perchè po- tesse lasciare quello ospedale ». Maius enim, ait venerabilis Beda, miraculum est de came propria- fomitem eradicare luxti- riae, quam expeliere immundos spiritus de corporibus alienis (in coll. patr.). Ast conspicua virgo hanc etiam haud facilem laudem sibi comparavit, si dictis III Testis acquiescemus: « In fatto di vita e di costumi depongo con convincimento per le suindicate cause di mia scienza che la S. d. D. fu un angelo, come pure depongo che nell'esercizio delle suddette virtù per- severò costantemente Ano alla morte ».
Reliquum est ut de obedientia atque humilitate Dei Ancillae nonnulla dicamus. Nemo ignorat obedientiam bifariam dividi, hominis scilicet ad Deum, et hominis ad hominem: utramque veluti habitum accipimus praeceptis omnibus parendi, quae a ratione proficiscuntur. Ratio ultima obedientiae huiuscemodi est Dei voluntas, quae ad mentem Hugonis abbatis, in hoc tantum consistit ut nihil ei, sed ipse omnibus praeferatur. Quamobrem nemo sit qui non putet Dei Ancillam maximis exornandam esse laudibus utpote quae, adeo in teneris annis, divinam volunta- tem assequi consueverit, cui et naturale obsequium parentis substravit, nuptias oblatas reiiciens, ac religionem quam confes- sarius statuerat ingrediens. Atque etiam in congregatione Filia- rum a caritate obedientia claruit; narrat enim Testis I I : « F u ammessa al noviziato durante il quale si distinse come perfetta