3 IITTERAE Sanctissimi D. N. Leonis XIII ad Emum. Cardinalem Vicarium ut exci-
EX S. G. E P I S C . ET REGUL. 57
EX S . C . EPISC. ET REGUL. 59
E X S . C . EPISC. E T REGUL. 61
193 LITTERAE SSmi. Patris Leonis XIII ad Episcopum Assisiensem, occasione quinqua-
2 0 6 EX S . G. E P I S C . ET RECUL.
220 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
224 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
2 2 6 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EPISTOLA ENCYCLICA Sanctissimi Domini Nostri LEONIS PAPAE XIII.
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 303
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 505
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 307
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 509
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 311
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 513
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 315
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 517
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 519
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 521
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 323
AD COMMENTARIUM ADDITIONES o25
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 327
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 529
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 334
AU COMMENTARIUM ADDITIONES 553
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 555
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 537
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 359
340 IOSEPHI PENNACCHI, AD COMPENDIUM ADDITIONES
572 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
574 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 375
3 7 6 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 401 Cathedrales Ecclesias Aquinaten., Soran. ac Pontis Curvi invicem per-
m EX SEGRETARIA BREVIUM BREVE, quo indulgentia tercentum dierum conceditur recitantibus subiectam in
420 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. POENITENTIA RIA APOSTOLICA 421
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 457
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 459
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 461
C A E S E N A T E N . S E U RAVENNATEN. 465
512 EX S. C. NEG. ECCL. EXTRAORD. PRAEPOSITA
518 E X A C T I S CONSISTORIALIBUS
548 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 549
550 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 551
552 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 553
554 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
i E X S. POENITENTIARIA APOSTOLICA 5St>
556 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. POENITENTIARIA. APOSTOLICA 537
6 2 6 EX S. G. EPISC. ET REGUL.
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 757
758 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 759
454 EX S. C. CONCILII
solo abbagliarmi per poco, per ricacciarmi di poi nelle te- nebre dolorose del disprezzo e di una perduta felicità? »
Quare, concludit Orator, non constare de sponsalibus vere initis ab Octavio Guidi cum Itala Magnani ; et quamvis illa ex parte Octavii existèrent, nunquam dicendum esset vim habere obligationis, cum et alia desideretur conditio, scilicet repromissio ex parte contrahentis, nempe Italae.
Ad alteram orationis partem progrediens Orator, sic ar- guit: Etsi admitteremus vere sponsalia extitisse inter eos, integrum tamen erat Octavio ab ipsis recedere. Etenim ex communi tum SS. Canonum cultorum, tum etiam theologo- rum sententia, sponsalia etsi iuramento firmata, solvi posse quibusdam rerum adiunctis intercedentibus, in propatulo est. Videlicet, ut refert ci. D'Annibale § 513, 1. III, inter cau- sas quibus sponsalia dissolvi possunt recensentur illa, nempe « si is casus inciderit in quo alteruter ea non contraxisset » ; subiungens inferius § 514 « ne matrimonia minus sponte inita difficiles exitus habeant, sponsalibus et haec altera con- ditio inesse intelligitur, scilicet, rebus in eodem statu ma- nentibus ». Quod confirmant Sánchez I, 62, 4; et S. Alph. VI, 876. Insuper dum aliqui id generis recensentur casus, asseritur « (Nota 11) ex h. 42, De Rit. Nupt. ; S. Alphons. VI, 851, 9, 3) . Si parentes id graviter ferant, licet antea consenserint (Spor. 280); si exinde timeantur odia, etc. (S. Alph. 887). Item si passurus esset aliquod grave in rebus domesticis ; seu hoc damnum sit, ut ecce si pater pa- ratus sit eum exhaeredare (Pont. X I I , 17, 18) seu, prout non improbabiliter placet nonnullis, lucrum, puta si vir longe divitiorem invenerit (S. Alph. 879); nam si id praevidis- set tempore sponsalium, non contraxisset ».
Atqui, infert Orator, admissa etiam existentia sponsa- lium, num admitti poterit, Octavium voluisse sponsalia hu- iusmodi inire, si ea omnia quae futura erant prospexisse! ? Latent ne assiduae parentum ipsius querelae, convicia, mi- nae et quidem gravissimae de exhaeredatione, ceu Pompeius, pater octavii iudici percontanti asseruit? Hoc quidem testi-