PARISIEN. SEU AURELIANEN. 455

clormituram ; atque statutum fuit ut in posterum coniuges viverent sub eodem tecto, sed separatis cubilibus uti frater et soror. Cui conditioni videtur facile acquievisse Iosephus.

Quatuor vero post annos, die 7 Ianuarii 1880, quo so- lemniter celebrabatur sui leviri coniugium, Iosephus domo uxoris aufugit non amplius reversurus.

Transactis iam novem annis a mariti discessione, Maria coram civili Tribunali Parisien, petiit in sui favorem cor- porum ac bonorum separationem, quam, haud contradicente viro, facile obtinuit. Denique sub fine anni 1892 supplicavit Summum Pontificem, ut suum matrimonium dispensare di- gnaretur , utpote ratum et non consummatum, ac simul petiit , ut processus non in Curia Aurelianensi, sed, gravi- bus ex rationibus a suo quoque Ordinario approbatis, in Pa- risien. Curia conficeretur.

S. C. Congregatio annuit oratricis precibus atque ad pro- cessus instructionem delegavit Emum Archiepiscopum Pa- risiensem.

Constituto Tribunali, excussa fuit oratrix ac eius septima manus, et postea deventum est ad physicum experimentum corporalis mulieris integritatis, quod vero a duobus tantum medicis fuit peractum.

Vir ter legitime citatus, etsi promisisset, se paratum esse ad Tribunalis mandata exequenda, haud comparuit, nec se- ptimae manus testes indigitavit, sed solummodo dedit Curiae Parisien, epistolas, in quibus totis viribus protestatur con- tra gratuitas uxoris assertiones, atque sustinet centies cum ea matrimonium consummasse. Quapropter ad viri contu- maciam aliquo modo supplendam factum est , ut solertia Iudicis plures testes ex officio vocati sint.

Processualibus tabulis absolutis, Iudex eas S, C. transmi- sit, haec referens : « Unum tantum notandum habeo; nempe actricem in causa omnino nobis commendabilem se prae- buisse, reum autem, quamvis pluries citatum, noluisse co- ram Tribunali comparere, etsi Parisiis degat, et ad hanc Curiam accesserit. Varias quidem induxit rationes, ut ab