462 EX S. C. CONCILII

illud Scripturae « relinquet homo patrem et matrem et ad- haerebit uxori suae ».

Quin imo mirifica animi ornamenta in Itala relucent, sive scilicet ipsius inspiciatur ingenii natura, sive honestas tum religiosa tum moralis. An temere dicendum est ipsam appetentem cum Octavio egisse? Verum praeterquam quod ex omnibus epistolis ad Octaviurn scriptis, contrarium ap- paret, plura aliaque certa super hoc documenta habemus.

At, pergit adversarius, deest Italae dos, quam quidem necessario in matrimonio contrahendo requiri ab omnibus videmus, ut collatis quodammodo viribus, matrimonii onera facilius sustineri queant.

Verum, praeterquam quod id iam notum erat Octavio, prout ipsa Itala eidem scribens significaverat, destitutam tamen ipsam esse quibuslibet fortunae bonis negamus. Neque ceteroquin de hac conditionis disparitate mentio facta fuit ab Octavii patre in suo apud iudicem testimonio. Nulla igitur etiam hoc sub respectu inerat ratio Guidi parentibus sese huic coniugio obsistendi ipsique Octavio resiliendi.

Neque magni ponderis, perpendit Italae patronus, vide- tur habenda exhaeredationis ratio Octavio a patre commi- nata. Siquidem praeterquam quod iam antea, ut vidimus, ipse id sciret, non agitur certe de totali exhaeredatione a Pompeio facienda, cum haec, ut quisque scit, a legibus pro- hibeatur; agitur vero de quadam tantum exhaeredationis portione, et quidem ex parte solius patris, cum mater nun- quam manifestaverit propositum filium suum materna hae- reditate privandi. Nec etiam timenda erat ab Octavio ex- haeredatio huiusmodi : compertum siquidem est inter ipsum et Italam pactum quoddam intercessisse sese ad nuptias in- eundas paratos simul ac parentes ipsis obsecundaverint ; adeo ut patienter eorum obitum expectassent, quo facilius eamdem exhaeredationem declinarent. Sic etiam Ioseph Ma- gnani Italae pater ad Octaviurn scribens, « So che mia figlia è disposta di attendere tutto quel tempo 'che le piaccia ».

At alia profecto suberat Octavio eiusque parentibus ratio