464. De sancta Valeria.

1. Valeriae recolamus

Illustre martyrium,
Laudum ejus attollamus

Praeclarum praeconium,
Ut ad ejus valeamus

Venire consortium.
2. Stirpe clara, clari nata

Ducis Aquitaniae,
Fulsit mira decorata

Valeria specie,
Mundi spernens sociata

Christo regi gloriae.
3. Pater hujus triumphatur

Princeps, mater moritur,
Romae fama nuntiatur,

Stephanus transmittitur,
Virgo sibi desponsatur,

Hostis dux aggreditur.
4. Martialis delegatur

Praedicandum gentibus,
Verbum Dei seminatur

Lemovicis civibus,
Gens decepta liberatur

A profanis cultibus.

5. Ducis uxor complexatur
Virum plenum gratia,

Sibi credit, baptizatur
Cum prole Valeria,

Baptizatam comitatur
Hanc tota familia.

6. Redit princeps triumphatis

Inimicis Stephanus,
Rebus sibi declaratis

Ardet sicus clibanus,
Furit plenus feritatis

Sponsae factus orphanus.
7. Ante ducem firma stante

Valeria, gloriam
Summi regis praedicante

Et miram potentiam,
Irritatus dux a fante

Mortis dat sententiam.
8. Exit virgo conflictura

Dimittens palatium.
Sub mucrone stat secura

Non verens supplicium,
In aetemum regnatura

Caput solvit proprium.

9. Decollata se direxit

Caput sumens manibus,
Quasi vivens ipsum vexit

Cunctis admirantibus
Martialique porrexit

Supplex flexis genibus.
10. Coelum passa scandit ista

Coeli gaudens agmine,
Sed e contra fit lanista

Cadens tactus fulmine,
Princeps stupet propter ista

Concussus formidine.

11. Martialis advocatus

Mortuum resuscitat,
Dux plurimum admiratus

Baptizari rogitat,
Omnis sexus aggregatus

Ad baptismum cursitat.
12. Nobis ergo suffragare,

Preces audi supplicum,
Stude tuum defensare

Populum Lemovicum,
Cum venerit judicare

Mundum judex judicum.

13. Sit laus summo genitori,
Regi regum omnium,

Una Christo redemptori,
Salvatori gentium,

Flamini consolatori
Par decus, imperium.