474 EX S. C. CONCILII

ctas colligendi atque administrandi respiciebat, diremit, ei- demque finem imposuit. Profecto in parte dispositiva illius sententiae haec habentur: « Abbiamo deciso: Ohe il diritto di amministrare le elemosine di S. Giorgio appartiene al Reverendissimo Signor Prepósito Parroco e non al Capitolo ». Quo posito, iure eadem sententia electionis administratorum eleemosynarum die 15 Iulii 1894 a Capitulo peractae nul- litatem decrevit. « La elezione degli amministratori delle dette elemosine fatte dal Reverendissimo Capitolo il 15 Lu- glio 1894 è nulla ». Iamvero, rebus sic stantibus, nemo infìciari poterit rite contra sententiam illam Moncada suo ac litis sociorum nomine appellationem interposuisse, dum compertissimum in iure est, in sententiis sive definitivis sive vim definitivarum habentibus succumbenti appellationis remedium superesse. Et hoc, etiamsi, pergit orator, prae- dicta sententia veluti, una ordinanza economica, habeatur. Nam ob generalem iuris regulam appellari potest contra quodcumque Episcopi decretum, quo, prout in casu, grava- men fuerit illatum.

Respondet ulterius orator difficultati quae ex adverso obiicitur, appellationem nempe a Moncada propositam ad- mitti nullo pacto posse, quia ea proposita fuit kalendis De- cembris 1894, quando iam fatiles termini decem dierum a lata sententia fuerant elapsi.

Hoc tempus decem dierum, ipse animadvertit, incipit a die latae sententiae si ista adversus pra3sentem pronun- tiata fuerit, si vero [adversus absentem tempus illud initium habere a die quo absens sententiae certior factus est.

Verum die 15 Nov. 1894 qua Vicarius Generalis Netensis sententiam tulit, Moncada absens erat, eiusdemque senten- tiae certior ipse factus est tantum die 26 praedicti mensis Novembris, quando nempe sententia illa ei denunciata fuit. Ab hac die ergo initium habuere decem utiles appellationis dies ; et cum Moncada kalendis subsequentis mensis Decem- bris appellationem interposuerit, in patulo est, id ipsum intra fatale decendium peregisse.