476 TAURINEN.

Actricis patronus postea resolvit argumenta, a vinculi defensore in prima causae propositione circa praesens con- troversiae punctum allata. Nequit primo dici matrimonium Franciscae validum, quia celebratum iure vagorum cum eius pater exercens musicam artem, nullum habuerit domicilium. Hoc enim iniuria tantum, ait, affirmaretur de Antonio; si- cuti dictum iam est, ipse constituit Parisiis familiam ab an- no 1832, et penes familiam commoratus et quoties fuit liber ab itineribus, et patet Parisiis in supradicto domicilio ei natas fuisse tres filias. Liquet insuper Antonium Parisiis émisse domum anno 1839, et villam urbanam anno 1849, easque inhabitasse cum familia, praesertim quando valedixit theatris, usque ad annum 1859. Quod si T an- no 1859 discessit Parisiis et Nicaeam petiit filiae Franci- scae valetudinis procurandae causa, tenendum est non de- posuisse animum illuc redeundi; tum quia domum et villam urbanam retinuit ad longum tempus, quin venderet, ac in- terea sibi et familiae servavit eas instructas et paratas nec unquam locavit, tum quia post venditionem aliam domum et villam conduxit ad habitandum, tum demum quia plu- ries revera rediit ad domicilium Parisiense animo perma- nendi, nempe ann. 1861, 1862, 1864, 1865, 1866, et 1867 ad 1871:

Eadem facilitate, prosequitur patronus, dilui tur alia obie- ctio desumpta ex longa commoratione familiae T in villa Brimborion; uti enim supra ipse demonstravit duo etiam domicilia haberi possunt: quorum unum Antonius ha- bebat Parisiis in domo ad viam Tronchet, alterum in villa Brimborion. Nec turbare debet, Antonium fecisse venales ab anno 1859 domum et villam; namque propositum ven- dendi non designat, saltem per se, animum deserendi do- micilium. Requiritur ad minus quod reapse venditio perfi- ciatur et transferatur, quod evenit tantum anno 1865. Inu- tili denique studio, inquit, opponeretur reditus Antonii Pa- risios post annum 1859 nil aliud fuisse quam breves appa- ritiones. Reditus illos esse indicia veri domicilii desumitur