PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : " Dixit injustus, " id est, gens injustorum. Ponitur singulare et individuum generis pro genere simpliciter. Exod. x, 19 : Et arreptam locustam projecit in mare Rubrum. " In semetipso, " in corde deliberando statuit, " ut delinquat, " in actu postea exteriori. Ecce illud, Prov. XXIV, 9: Cogitatio stulti peccatum est. Et illud, Matth .XV, 19 : De corde exeunt cogitationes malae, homicidia, adulteria, fornicationes, furia, etc. Et " in semetipso dixit, " in corde scilicet, ubi Deus videt, non in ore, ne apud homines erubesceret. Ad Ephes. v, 12 : Quae autem in occulto fiunt ab ipsis, turpe est dicere. " Non est timor Dei ante oculos ejus. " Ecce privatio timoris, quae debet esse in irascibili. Jerem. v, 22 : Me ergo non timebitis, ait Dominus : et a facie mea non dolebitis ?
Vel aliter : Dicunt peccatores, quod peccant ex fato, aut propter constellationem, aut propter divinam permissionem: sed non est ita : imo " injustus dixit in corde suo, " imo proposuit et voluit, " ut delinqueret, " hoc est, sui delicti sua voluntas causa fuit, non aliud, ut scilicet Deum derelinqueret, et ipsum nihil impulit. Jerem. ii, 31 : Numquid solitudo factus sumlsraeli, aut terra serotina ? Quare ergo dixit populus meus : Recessimus, non veniemus ultra ad te ? Et ex hoc quod sic dixit, patet, " quia non est timor Dei ante oculos ejus. " Malach. I, 6 : Si ego sum Dominus, ubi est timor meus ? Psal. xxxv, 2 : Non est timor Dei ante oculos ejus. Ideo, Psal. x sec. Hebr. 8 : Inquinatae sunt vim illius in omni tempore. .
Et nota, quod detestabile sit proponere peccare antequam surgat tentatio. Item, horribile, stultum, et iniquum. Horribile, quia inter omnia peccata horribilius est homicidium corporale. Magis autem horribile si sit propinquus sanguine, sicut frater, aut pater. Sed super omnia horribile se in anima occidere, maxime quia quanto anima melior est quam corpus, tanto horribilius est occidere animam quam corpus. Et Sap. XVI, 11: Homo oc-cidit per malitiam animam suam. Item, stultissimum, quia facis te peccare antequam pecces : potes enim pervenire ad hoc sine hoc damnoso proposito. Eccli. vii, 8 : Neque, tibi scilicet, alliges duplicia peccata : nec enim in uno eris immunis. Propter hoc dicitur, Prov. XXIV, 8 : Qui cogitat mala facere, stultus vocabitur. Item, iniquum valde et maxime malitia plenum : anima enim antequam peccet, est tamquam ager plenus semine optimo virtutum et gratiarum. Non est autem major malignitas quam superseminare scienter super bono semine zizania vitiorum. Matth. xiii, 27 et 28 : Domine, nonne bonum semen seminasti in agro tuo ? Unde ergo habet zizania ? Et ait illis : Inimicus homo hoc fecit.
" Quoniam dolose egit. " Ecce tertium, in quo arguit ignorantiam affectatam, quia scienter vult ignorare mala propria, et ex se esse mala : unde dicuntur duo secundum litteram Augustini. Primo, dolosa inquisitio ejus qui non vult invenire. Secundo, de quo inquisitio illa, ibi, " Ut inveniatur. "
Ait enim : Nunc " timor Dei non est in conspectu ejus, quoniam dolose egit in conspectu ejus, " id est, Dei : quod nullo modo faceret si timeret ipsum. Eccli. ii, 20 : Qui timent Dominum, praeparabunt corda sua. Sed in quo agit dolum? In hoc ut non inveniret iniquitatem, id est, ne inquirendo iniquitatem suam, odisset inventam. Quasi diceret : Noluit diligenter inquirere iniquitatem suam, ut sic ulterius odiret inventam : sed voluit ignorare ipsam. Augustinus : " Quaerunt: Quare ? Ut inve-" niant, cum tamen nolint inventam re-" linquere. In dolore inquisierunt scire " peccata multi, sed cum sciunt, quod " non possunt ignorare, tunc defendunt. " Michae. vii, 2 et 3 : Vir fratrem suum ad mortem venatur : malum manuum suarum dicant bonum. Isa. v, 20 : Vae qui dicitis bonum malum, et malum bonum.
Secundum nostram litteram sic : " Non est timor in conspectu ejus. " Quod patet per hoc, " Quoniam dolose egit in conspectu ejus, " id est, studere neglexit in Scripturis, et legere, et subterfugit, ut sic " inveniatur iniquitas ejus ad odium, " id est, ad odiendum. Et est hic argumentum, quantum malum sit negligere studium Scripturarum. Aliter enim nequaquam oditur peccatum, quia aliter non cognoscitur. Ad Rom. VII, 7 : Peccatum non cognovi nisi per legem. Est enim per legem peccati cognitio. In eodem peccato est, qui si studere vel nesciat vel non valeat, non vult audire, ne cognoscat miserias suas. Isa. xxx, 10 : Loquimini placentia nobis, scilicet, nolite indicare nobis quae requisita sunt. Gregorius : " Qui " resecat vitia, odium malorum gravat. " Talibus dicit Paulus, 1 ad Corinth. XIV, 37 et 38 : Domini sunt mandata. Si quis autem ignorat, ignorabitur.
Vel sic : Timor Domini non est ante oculos ejus, qui proponit in corde peccare. Quod patet : " Quoniam dolose egit in conspectu ejus, " scilicet Dei, simulando se servire Deo, et servit mundo, vel carni. Ad Rom. XVI, 18 : Hujuscemodi Christo Domino nostro non serviunt, sed suo ventri. Et vere dolus est in conspectu Dei ista duplicitas. Job, xiii, 9: Numquid... placebit ei quem celare nihil potest ? Vel, " in conspectu ejus, " id est, suiipsius. Bene enim videt et intelligit quod dolose agit, intantum, " ut inveniatur iniquitas ejus ad odium, " id est, ut videat iniquitatem suam esse odibilem, non oderit tamen, etsi sciat Deo esse odibilem.
" Verba oris ejus. " Hic redarguit mala iniquorum in specie, et primo peccatum oris. Secundo, cordis, ibi, " Noluit intelligere. " Tertio, operis, ibi, " Adstitit omni viae non bonae. "