PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Haec rogavi quae magna sunt: et quia de magnis solet oriri superbia, rogo ne " veniat mihi pes superbiae, "id est, affectio superba. Affectio enim pes est : per ipsam enim est accessus ad Deum, et recessus : sed per superbiae affectionem longe itur, per affectionem humilitatis propinquatur.
" Et manus, " id est, tentatio impulsiva, " peccatoris, " hoc est, diaboli, " non moveat me, " secundum illud Psal. XII, 5 : Qui tribulant me, exsultabunt, si motus fuero. Haec duo tangit in alio Psalmo, scilicet in Psalmo xviii, 13 : Ab occultis meis munda me, Domine, etc Et nota ordinem : Ille qui superbit, cito movetur ad manum peccatoris. Augustinus : " Serva quod "intus est, et non timebis foris. "
Et nota, quod dicit " pes " in singulari, non pedes, quia citius cadit qui uno pede innititur, quam qui duobus. Jerem. L, 32 : Cadet superbus, et corruet. Et nota, quod bene orat contra superbiam : hoc enim malum caeteris est gravius. Augustinus super Psal. XVIII : " Vere " superbia non est majus peccatum, et " ipsa maximum. " Quid enim majus, quam apostatare a Deo ? Quasi dicat : Nihil. Job, XXXI, 27 et 28 : Si... osculatus sum manum meam ore meo : quae est iniquitas maxima. Item, caeteris odibilius, Eccli, x, 7 : Odibilis coram Deo et hominibus est superbia. Item, cunctis incurabilius. Augustinus de Libero arbitrio : " Superbia est, qua uno vitio " omnis respuitur medicina. " Jerem. xv, 18 : Quare factus est dolor meus perpetuus, et plaga mea desperabilis? Et respondet: Et renuit curari. Nec solum non curatur, sed etiam augmentatur. Psal. lxxiii, 23 : Superbia eorum qui te oderunt, ascendit semper.
Nota etiam, quod manus diaboli impellit in tentatione,Psal. cxvii, 13: Impulsus euersus sum, ut caderem, et Dominus suscepit me. Movet in consensu et opere : de qua commotione, Jer. IV, 24 : Vidi montes, et ecce movebantur. Montes sunt in Ecclesia magni. Ligat in consuetudine. Proverb. v, 22 : Funibus peccatorum suorum quisque constringitur. Augustinus in libro Confessionum : " Vio-" lenlia consuetudinis animus etiam in-" vitus trahitur, et tenetur. " Praecipitat in morte. Jerem. xxii, 7 : Succident electas cedros tuas, et praecipitabunt in ignem. Nec petit iste contra primum, sed contra secundum : tentari enim non est malum, sed moveri.
" Ibi ceciderunt. " Hic ratio petitionis duplex, scilicet ne contingat cadere in culpam. Seoundo, ne ulterius in paenam, ibi, " Expulsi sunt. "
Et legitur dupliciter. Vel de primis peccantibus, ut Adam et diabolo, vel de eorum sequentibus. Primo modo : Sic rogo ut mihi caveas a superbia, et recte rogo hoc, quia ibi " Deciderunt, " tamquam de alto daemones de caelo, homo de terrestri paradiso. II Petr. ii, 4 : Deus peccantibus Angelis non pepercit, sed rudentibus inferni detractos in tartarum tradidit cruciandos in judicium reservari : hoc quantum ad diabolum. Et quantumadhominem subdit, v. 5 : Et originali mundo non pepercit, etc. Originalis mundus fuit in Adam. Job, xx, 6 : Si ascenderit usque ad caelum superbia ejus, et caput ejus nubes tetigerit.
" Qui operantur iniquitatem. " Non dicit: Qui operati sunt, quia adhuc non cessant operari. De daemonibus enim dicitur, Psal. lxxiii, 23 : Superbia eorum qui te oderunt, ascendit semper. De hominibus, I Joan. I, 8 : Si dixerimus quoniam peccatum non habemus, etc. Prov. XXIV, 16 : Septies in die cadet justus, et resurget.
" Expulsi sunt, " in paenam de loco suo. " Nec potuerunt stare, " completa omnino expulsione, non tantum quin caderent, sed et nunc quin peccent. Job, IX, 4 : Quis restitit ei, et pacem habuit ? Et infra, v. 13 : Deus cujus irae nemo resistere potest. Secundo modo legitur de Philosophis, sic : " Non veniat mihi pes superbiae, etc., " quia ibi, hoc scilicet pede uno sustentati. Psal. VI, 9 : Discedite a me, omnes qui operamini iniquitatem, non quod habeant Dei ignorantiam, scilicet Philosophi. Ad Rom. I, 21 : Cum cognovissent Deum, non sicut Deum glorificaverunt, aut gratias egerunt : sed evanuerunt in cogitationibus suis. " Ceciderunt, " in ignorantiam miseram idololatriae. Ad Rom. I, 23 : Mutaverunt gloriam incorruptibilis Dei, in similitudinem imaginis corruptibilis hominis, etc.
" Expulsi sunt. " Pro facto habetur, id est, expellentur : quoniam audient illam vocem : Discedite , maledicti, etc. " Nec potuerunt, " id est non poterunt, " stare. " Cassiodorus : " Non illis licebit " Domini jussa differre, sed statim prae-" cipitabuntur ab Angelis, ubi parata " est illis flamma gehennalis.)) Nahum, I, 6 : Ante faciem indignationis ejus quis stabit ? aut quis resistet ei ? ''Psal. lxxv,
8 : Tu terribilis es, et quis resistet tibi, etc.
Et nota in istis quatuor versibus, continuum quasi casum operantium iniquitatem. Primum est pedis infirmitas, scilicet inflatura superbiae in affectu. I ad Corinth v, 2 : Et vos inflati estis : et non magis lucium habuistis. Secundum, potestas manus impellentis, scilicet potestas diaboli, qui quantum potest, impellit. Job, xli, 24 : Non est potestas super terram quae comparetur ei. V el potestas manus impellentis, superior potestas : Praelatus enim peccans, multum movet subditos ad peccandum. Eccli. x, 2 : Secundum judicem populi, sic et ministri ejus : et qualis rector est civitatis, tales et habitantes in ea. Tertium, oculorum tenebrositas. Sophon. I, 17 : Ambulabunt ut caeci, quia Domino peccaverunt. Quartum, imbecillitas libertatis, scilicet pronitas vitae nostrae ad malum. Genes. VIII, 21 : Sensus et cogitatio hominis in malum prona sunt ab adolescentia sua. Thren. IV, 18 : Lubricaverunt vestigia nostra in itinere omnium platearum nostrarum, a quibus nos custodiat, qui est benedictus in saecula saeculorum. Amen.