PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic novit, " et haereditas eorum, " eis scilicet pro diebus immaculatis data, " in aeternum erit, " non temporalis. Isa. lx, 21 : Populus luta omnes justi, in perpetuum haereditabunt terram.
Et nota, quod vitam justorum novit Dominus, quia ei serviunt fideliter, Prov. xii, 22 : Qui fideliter agunt, placent ei. Et quia hilariter, Eccli. xlv, 29: In bonitate et alacritate animae suae placuit Deo. Et quia perseveranter, Ad Hebr. x,
38 : Justus meus ex fide vivit: quod si subtraxerit se, non placebit animae meae. Sed tunc erit impletum illud Jerem. XVI, 21 : Ostendam eis manum meam et virtutem meam, Christum scilicet, et scient quia nomen mihi Dominus. Psal.IX, 17 : Cognoscetur Dominus judicia faciens.
" Non confundentur. " Ecce secundum. Quasi diceret: Erit aeterna haereditas, " et non confundentur, " tales. Et legatur de praesenti. Primo totum sic : " Non confundentur in tempore malo, " in hoc scilicet praesenti tempore, quod est malum. Amos, v, 13 : Tempus malum est, quia abundat malum ignorantiae et culpae, et paenae. Osee, IV, 1 et seq. : Non est scientia Dei in terra, quoad malum ignorantiae. Et iterum : Maledictum, et mendacium, et homicidium, et furium, et adulterium inundaverunt, quantum ad malum culpae. Propter hoc lugebit terra, et infirmabitur omnis qui habitat in ea, quantum ad malum paenae.
" Et in diebus famis, " qui modo sunt, quia modo est frequens esuries corporalis. Eccli. xl, 9 : Fames, et contritio, et flagella super iniquos citata sunt. Item, nunc spiritualis, scilicet veritatis in intellectu. Psal. XI, 2 : Diminutae sunt veritates a filiis hominum. Amos, viii, 11 : Mittam famem in terram, non famem panis, sed audiendi verbum Dei. Item, nunc est fames virtutis in affectu. Matth. v, 6 : Beati qui esuriunt et sitiunt justitiam.
" Saturabuntur, " bonis temporalibus nunc in specie, et in futuro spiritualibus, non modo in spe sed etiam in re. Et vere saturabuntur, " quia peccatores " tantum " peribunt : " cum enim careant bonis interioribus, ablatis exterioribus necesse est perire, ut intra et extra tribulentur. Jerem. XVII, 18 : Induc super eos diem afflictionis, et duplici contritione contere eos, Domine Deus noster.
Secundo modo legitur sic : Non con- fundentur in tempore malo, in die scilicet judicii. Sophon. I, 15 : Dies irae dies illa, dies tribulationis et angustiae, dies calamitatis et miseriae. " Et in diebus famis, " scilicet in praesenti, " saturabuntur, " sicut prius.
Vel tertio modo legatur totum de futuro. Prima ergo pars de die judicii, sicut jam lectum est. Et in diebus famis, " scilicet post judicium, quando erit malis fames corporalis. Isa. lxv, 13 : Ecce servi mei comedent, et vos esurietis.
Et nota, quod post judicium fames perpetua apud inferos erit. Sed dicunt Naturales, quod longa fames convertitur in sitim : nec homo proprie moritur fame, sed siti : cujus signum est, quod Luc. XVI, 24, dives petiit guttam aquae, non micam panis. Quare ergo non dicit: In diebus sitis potabunt ? Resp. Qui negat consequens, negat et antecedens. Sed potus quoddam genus est cibi: et ob hoc negatio cibi simpliciter, est negatio quidem et potus : sed non esset sic e converso. Erit etiam ibi fames spiritualis in intellectu, fames scilicet sapientiae. Eccle. IX, 10 :Nec opus, nec ratio... apud inferos, quo tu properas. Et gaudii et laetitiae in affectu : sed totum tormentum et luctus. Apoc. xviii, 7 : Quantum glorificavit se et in deliciis fuit, tantum date ei, etc. Propter hoc dicitur, Eccli. xiv, 17 : Apud inferos non est invenire cibum.
" Quia peccatores peribunt. " Expone ut supra. Tangit enim damnum malorum. Job, IV, 8 et 9 : Vidi eos qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos, flante Deo periisse.
" Inimici autem Domini. " Hic tertium, in quo agit contra potentiam opprimentium, praeferens statum oppressorum statui opprimentium. Primo ergo agit de opprimentibus. Secundo, de oppressis, ibi, " Justus autem miseretur et tribuet. "
In prima autem tanguntur tria. Primo, tangit inimicorum potestatem. Secundo, potentium dejectionem, ibi, "Deficientes. " Tertio, dejectionis rationem, ibi, " Mutuabitur. "