Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Sic raptores, et etiam c inimici Domini, " qui scilicet sunt amici mundi, Jacob. IV, 4 : Quicumque voluerit amicas esse saeculi hujus, inimicus Dei constituitur : " Mox, " id est quam cito, " fuerint honorificati, " dignitate, " et exaltati, " humana laude, " deficientes deficient. " Notatur autem in hoc, sicut vult Glossa, defectus scientiae, et bonae vitae. De virtute et vita, Psal. xlviii, 13 : Homo cum in honore esset, non intellexit: comparatus est, etc. De scientia, Cassiodorus : " Qui in niti miam altitudinem ascendit, a veritate " cadit. "

" Et quemadmodum fumus. " Jacob. IV, 15: Quae est enim vita nostra ? Vapor ad modicum parens, et deinceps exterminabitur.

Comparantur autem fumo superbi et potentes in saeculo. Oritur enim vapor de materia terrestri, sed super terram ascendit. Sic superbi de terra sunt sicut alii homines, Job, xxxiii, 6 : Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum. Sed super alios extollunt se secundum illud Eccli. III, 22 : Altiora te ne quaesieris. Et x, 9 : Quid superbis, terra et cinis ? Item, cito evanescit fumus. Sic superbus, Job, XXIV, 24 : Elevati sunt ad modicum, et non subsistent. De divite, Cf. Luc. XII, 16 et seq. Item, ab igne est fumus, et tamen ignem relinquens nititur ipsum supergredi. Sic potens in saeculo ab illo est de quo Deut. IV, 24: Deus tuus ignis consumens est. Quippe ad Rom. XIII, 1 : Non est potestas nisi a Deo. Et hunc ignem spernit, et vult supergredi cum superbit. Isa. I, 2 : Filios enutrivi et exaltavi : ipsi autem spreverunt me. Quanto autem plus ab igne elongatur, magis evanescit. Sic iste quanto a Deo elongatur, plus annihilatur. Psal. lxxii, 27 :

Qui elongant se a te, peribunt. Item, nulli vento resistit fumus. Sic nec superbus, Thren. I, 6 : Abierunt absque fortitudine ante faciem subsequentis. Item, lacrymari alios facit fumus. Sic superbus quos opprimit, Eccl. IV, 1: Vidi calumnias, quae sub sole, geruntur, et lacrymas innocentium. Domos nigras reddit. Sic isti socios sordidos, Eccli. xiii, 1 : Qui tetigerit picem, inquinabitur ab ea. Et Eccli. x, 2 : Secundum judicem populi, sic et ministri ejus.

" Mutuabitur peccator. " Hic subjungit dejectionis rationem. Quasi diceret: Sic deficient mali. Et hoc justum, quia " mutuabitur peccator, " bona naturae a Deo mutuo accipiet. I ad Corinth. IV, 7 : Quid habes quod non accepisti ? Augustinus : " Accipit ut sit, accipit ut " homo sit, accipit corporis formam : " quinque sensuum distinctionem, matt nus ad tractandum, pedes ad ambulanti dum. Et ut ad unum dictum sit: cum " sit minor mundus, accipit omnia sicut " major mundus, unde vocatur mundus, " et omnis creatura. " Marc. XVI, 15 : Praedicare Evangelium omni creaturae. Matth. xviii, 26, 29 : Patientiam habe in me,... et omnia reddam tibi, non unum tantum vel duo.

" Et non solvet, " gratias agendo, quam solutionem requirit Deus. Gratiarum actio solvitur, cum membro sibi a Deo dato ad honorem Dei quis utitur. I ad Corinth. x, 31 : Sive comeditis, sive bibitis, sive aliud quid facitis, omnia in gloriam Dei facite.

" Mutuabitur etiam peccator, " bonum doctrinae. Luc. XIX, 13 : Vocatis servis, tradidit illis bona dicens : Negotiamini, dum venio. Ab istis ergo peccatores mutuo verbum accipiunt, sed non solvunt, quia non complent opere quod audiunt. Proverb. XXIX, 19 : Servus verbis non potest erudiri: quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit. Cas- siodorus : " Hoc est non solvere, accepta " divinitatis jussa non implere. "

a Justus autem. " Hic secundum, in quo postquam actum est de opprimentibus, subjungit de oppressis : et tangit duo. Primo, bonae operationis continuationem. Secundo, continuationis rationem, ibi, " Quia benedicentes. "