Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Tales sunt mali: sed a apud Dominum, " id est, a Domino, a gressus hominis, " interior scilicet affectio, a dirigetur, " per gratiae infusionem, quae distorta erat per naturae corruptionem. Genes. viii, 21 : Sensus et cogitatio humani cordis, prona sunt in malum ab adolescentia sua. Proverb. XVI, 3 : Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuae. Dirigentur autem a luce, I Joan. I, 3 : Deus lux est, et tenebrae in eo non sunt ullae. Joan. VIII, 12 : Ego sum lux mundi: quae nos illuminat, lu- cerna Scripturae mediante. Psal. cxviii, 105: Lucerna pedibus meis verbum tuum. Item, ut a duce, Deut. xxxii, 12 : Dominus solus dux ejus fuit. Isa. lv, i : Dedit eum ducem ac praeceptorem Gentibus. Item, ut jumentum a proprio sessore, Psal. lxxu, 23 : Ut jumentum factus sum apud te, etc. Et subjungit, v. 24: Tenuisti manum dexteram meam. Unde Augustinus : " Sicut jumentum " sessoris manu dirigitur in via, sic libe-" rum arbitrium a gratia, quoad usque " ad caelum perveniat. "

" Et viam ejus volet. " Ecce affectus gratiae, quia facit consentire in via Domini quamvis dura. Psal. XVI, 4 : Propter verba labiorum tuorum ego custodivi vias duras. Quia secura, Proverb. III, 17 : Omnes semitae illius pacificae. Quis amoena, In eodem : Viae ejus viae pulchrae. Psal. cxviii, 14 : In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis, etc. Quia lucida, Prov. IV, 18 : Justorum semita, quasi lux splendens. Job, xxxviii, 24 : Per quam viam spargitur lux.

" Cum ceciderit. " Hic secundum, in quo commendat statum bonorum a gratia perseverante, et stante : et dicuntur tria. Primo tangitur effectus. Secundo, causa, ibi, " Quia Dominus. " Tertio, diuturna experientia, ibi, " Junior fui. "

Ait enim : Sic justus viam Domini volet: sed " cum ceciderit " justus in illa per paenam, quia in Psal. xxxiii, 20 : Multae tribulationes justorum : " Non collidetur " corde, non ore allidetur per impatientiam. Proverb. xii, 21 : Non contristabit justum quidquid ei acciderit.

" Quia Dominus supponit manum suam, "id est mortis et passionis suae exemplum. Thren. III, 65: Dabis eis scutum cordis, laborem tuum. Aliter legitur de casu in culpam. " Cum ceciderit, " justus in hac via peccando venialiter, secundum illud Proverb. XXIV,

16 : Septies in die cadet justus, et resurget : " Non collidetur, " per mortale peccatum, " Quia Dominus supponit manum suam, " id est, auxiliantem gratiam. Osee, xiii, 9 : Perditio tua, supple, ex te est, Israel: tantum in me auxilium tuum.

Nota ergo, quod justus non collidetur, sed injustus, et hoc propter terminorum distantiam : status enim justitiae altissimus est Isa. LII, 13 : Ecce intelliget servus meus, exaltabitur et elevabitur, et sublimis erit valde. Sed status peccatoris in mortali, infimus. Proverb. XVIII, 3 : Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit. Item, propter casus velocitatem nimiam : cadit enim a statu in statum, quamvis sit distantia infinita, quasi in instanti. Jerem. xlviii, 16 : Malum ejus velociter occurret nimis. Tertio, propter recipientis vim penetrativum: cadit enim in culpam, de qua Eccli. XXI, 4 : Quasi romphaea bis acuta omnis iniquitas : plagae illius non erit sanitas.

"Junior fui. " Hic tertiam, in quo probat per diuturnam experientiam. Duo ergo tanguntur. Primo, ipsorum diuturnitas. Secundo, continuata circa bonos divina pietas, ibi, " Et non vidi. "