522 SYPONTINA

auctis confraternitatibus ad scopum mere religiosum et su- pernaturalem, plures irrepserant abusus quippe laici homi- nes statuta confingebant et saecularis auctoritas sodalitates et statuta approbabat, ad quae praepedienda incommoda Cle- mens VIII suam edidit Const. Quarumcumque, diei 6 De- cembris 1604.

Quamobrem Amostazo, De causis piis, Lib. IV, cap. 12 n. 6, postquam adverterit, iure communi antiquo confra- ternitates posse erigi absque ullo beneplacito auctoritatis ecclesiasticae, advertit : « Contrarium vero hodie tenendum ex Const. Clem. VIII . . . decernentis, minime has Confra- ternitates esse instituendas absque Ordinarii licentia, prius statutis diligenter examinatis prout declaravit S. C. Con- cilii 7 Octobris 1617 ». Quocirca factum est ut Confrater- nitates ad opera pure religiosa erigentur auctoritate eccle- siastica.

Sed exinde, uti bene notat Amostazo loc. cit. n. IO. praeposterum esset inferre, post Constitutionem Clem. VIII. non posse haberi nisi Confraternitates ecclesiasticas et pro- hibitas esse laicales. Nam examen constitutionum earum- que approbatio per se efficit ut huiusmodi pia opera sint licita, sed eorum naturam non pervertit ; quamobrem si lai- calia constituta sint, talia perseverant.

Quae animadversio aeque quadrat iu Regium Consensum seu Regium Placet quod vocant. Hoc enim ius seu prae- bendi Regium Placet, sibi vindicarunt Principes saeculares ne institutiones Ecclesiasticae cederent in discrimen Rei- publicae Civilis. Timor huiusmodi sane est Ecclesiae infen- sus, nihilominus Ecclesia ad vitandas cum civili principatu simultates, passa est ut huiusmodi Regium Placet exerce- a t u r etiam in opera, in institutiones mere ecclesiasticas; unde cum approbatione ecclesiastica coniungeretur etiam sae- cularis ad sortiendos omnes effectus ecclesiasticos et civiles. Sed prouti, suapte natura, approbatio subaudit rem appro- bandam, ita beneplacitum sive ecclesiasticum sive saeculare rerum non constituit naturam, sed approbat et firmat.