3 IITTERAE Sanctissimi D. N. Leonis XIII ad Emum. Cardinalem Vicarium ut exci-
EX S. G. E P I S C . ET REGUL. 57
EX S . C . EPISC. ET REGUL. 59
E X S . C . EPISC. E T REGUL. 61
193 LITTERAE SSmi. Patris Leonis XIII ad Episcopum Assisiensem, occasione quinqua-
2 0 6 EX S . G. E P I S C . ET RECUL.
220 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
224 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
2 2 6 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EPISTOLA ENCYCLICA Sanctissimi Domini Nostri LEONIS PAPAE XIII.
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 303
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 505
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 307
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 509
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 311
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 513
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 315
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 517
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 519
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 521
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 323
AD COMMENTARIUM ADDITIONES o25
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 327
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 529
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 334
AU COMMENTARIUM ADDITIONES 553
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 555
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 537
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 359
340 IOSEPHI PENNACCHI, AD COMPENDIUM ADDITIONES
572 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
574 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 375
3 7 6 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 401 Cathedrales Ecclesias Aquinaten., Soran. ac Pontis Curvi invicem per-
m EX SEGRETARIA BREVIUM BREVE, quo indulgentia tercentum dierum conceditur recitantibus subiectam in
420 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. POENITENTIA RIA APOSTOLICA 421
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 457
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 459
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 461
C A E S E N A T E N . S E U RAVENNATEN. 465
512 EX S. C. NEG. ECCL. EXTRAORD. PRAEPOSITA
518 E X A C T I S CONSISTORIALIBUS
548 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 549
550 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 551
552 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 553
554 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
i E X S. POENITENTIARIA APOSTOLICA 5St>
556 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. POENITENTIARIA. APOSTOLICA 537
6 2 6 EX S. G. EPISC. ET REGUL.
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 757
758 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 759
522 EX S. G. CONCILII
contrahentes partes iam pridem dereliquerunt. Etenim nisi agatur de vagis, is tantum parochus dicitur proprius, in cuius parochia quis verum domicilium vel quasi-domicilium habet; parochus vero proprius vagi est is, in cuius paro- chia actu commoratur aut matrimonium contrahit. Inde con- sequitur ex iure Tridentino pro non vagis proclamationes faciendas esse a parocho domicilii vel quasi-domicilii con- trahentium, pro vagis autem a parocho loci, in quo actu commorantur aut matrimonium contrahunt salvis statutis vel mandatis specialibus, quibus Episcopi in concedenda li- centia ad tramites decreti Concilii Trid. Sess. XXIV. c. 7. de reform, matr. pro celebratione matrimonii vagorum ri- gorem iuris communis augendum esse duxerint aliasque exigant proclamationes. Cfr. Gasparri, De matrim, n. 162.
6. Ex generali norma in Concilio Tridentino statuta iam per consequentiam logicam a viris doctis, per praxim nunc communiter receptam et ante Concilium Tridentinum statutis et consuetudinibus particularibus praeformatam, de- nique per declarationes S. C. C. particulares deductae sunt conclusiones iuris ad solvendos casus practicos.
I. Itaque si utraque pars contrahens in una tantum parochia habeat (et habuerit) verum domicilium vel quasi domicilium, in sola illa parochia proclamationes matrimo- niales sunt faciendae. Cfr. quoque Instr. S. C. Inq. ad Oriental. 29 Aug. 1890: « Publicationes faciendae sunt in loco domicilii vel quasi domicilii ».
II. Quodsi ante nuptias una pars contrahens in una pa- rochia habeat verum domicilium vel quasi domicilium, al- tera pars in alia parochia idem verum domicilium vel quasi domicilium obtineat, in utraque parochia proclamationes fieri debent. Id enim manifeste sequitur ex verbis Conc. Trid. de « proprio contrahentium parocho », qui in hypothesi facta est duplex, cum unaquaeque pars distinctum habeat paro- chum proprium. Neque proclamationes factae in una paro- chia sufficiunt, sicuti sufficit celebratio matrimonii in casu coram uno ex duobus parochis propriis. Nam satis obvia