526 EX S. G. CONCILII

mationes iniunguntur. Nec generaliter dici potest procla- mationes in casu esse inutiles, cum partes contrahentes in nova parochia vix cognoscantur atque idcirco ex mente le- gislatoris publicationes esse omittendas. Quae inutilitas sane intelligi potest, si partes mox (1) post adventum in nova parochia matrimonium celebrant ; at id non obtinet, si iam complures hebdomadae ibidem ante nuptias elabantur. Ne- quaquam enim opus est, ut quis universae parochiae notus sit, secus nostra aetate in maioribus civitatibus proclama- tiones possent omitti, sed sufficit, ut a parentibus et vicinis cognoscatur atque insuper, quod caput est, potuerit con- trahere impedimentum; id autem attenta levitate hominum quoad impedimentum affinitatis, publicae honestatis, spon- salium intra breve tempus fieri potest, Cfr. Gasparri \. c. n. 163.

VI. Si vagi velint contrahere matrimonium, certe ad proclamationes faciendas competens est parochus loci, in quo actu commorantur ; is enim est proprius ipsorum parochus; at cum non sola verba, sed etiam mens legislatoris sit at- tendenda, prudenter exigi solet publicatio bannorum etiam in loco originis vagorum, vel ubi diutius commorati sunt. Quae norma etiam in vagis illis modernis, qui ex iure ca- nonico in maioribus civitatibus vagi existunt, caute appli- catur.

7. Atque haec de priori parte textus Tridentini suffi- ciant; restat, ut altera pars: « Matrimonium.... in eccle- sia inter Missarum solemnia publice denuntietur », breviter explicetur. Quamvis Concilium Tridentinum post verba « in ecclesia » non addat « parochiali », tamen ex iure antiquo et contextu intelligenda est ecclesia parochialis. Nam si cap. 3, X. de clandest. desp. IV. 3, praescribitur, ut ma- trimonia contrahenda « in ecclesiis per presbyteros publice proponantur », presbyteri illi pro antiquo more loquendi quo recens illud vocabulum « parochorum » nondum fuit re-

( 1 ) Quod tempus sane statutis dioecesanis vel consuetudine legitima per Epi- scopum approbata accuratius definiri potest.