32 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 33
34 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 30
204 EPISTOLA ENCYCLICA SSmi D. N. Leonis Papae XIII.
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 247
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 2 7 5
328 S . F I D E I N E O G R A N A T E N .
S. FIDEI NEOGRAN A T E N . 341
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 401
402 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRIGTINORIEN. 405
404 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN» 405
406 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 407
4-08 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 409
410 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 411
458 E X S . G . D E P R O P A G A N D A F I D E
KS. S. C. DI-: PROPAGANDA FÍDE 439
440 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
P A R I S I E N . SEU AURELIANEN. 459
PARISIEN. SEU AURELIANEN. 4 6 1
504 EX s. c. Nel foglio qui annesso V. S.
V A R S A V I E N . SEU PARISIEN. 519
522 V A R S A V I E N . SEU PARISIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 537
538 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 539
540 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 5 4 1
542 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 543
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 561
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 635
E P I S T O L A E N C Y C L I C A 649
690 GADITANA SEU S ANT AND ARIEN.
GADITANA SEU SANT AND ARIEN. 691
692 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
G A D I T A N A S E U S A N T A N D A R I E N . 693
694 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
CASTRIMARIS 549
Sed gravior quaestio est quoad emolumenta quae sibi vindicat Orator pro eo tempore, quo ius habuisset ad in- scriptionem in Album. - At contra reponunt Sacerdotes sim- plices, hoc ius hodie vindicari non posse, quia haec emolu- menta sunt relativa, suapte natura, ad certa onera, quibus non satisfactis, redditus non percipiuntur.
Ecclesia enim, cui adscripti sunt Sacerdotes simplices, est Ecclesia receptitia, cuius redditus distribuuntur inter praesentes, nempe iis qui sacras peragunt functiones. - Adeo ut si modo Sacerdos Di Napoli indemnis reddi debeat de emolumentis non perceptis, non solum singula sacra fun- ctio in certa nummorum summa aestimari et taxari deberet, sed haec emolumentorum summa a singulis participantibus, pro rata, restituenda esset. - Quod sane gravius accideret, quia bona fide fruebantur Sacerdotes in his redditibus per- cipiendis. Bona fides vero tantundem possidenti praestat quantum veritas; quatenus lex impedimento non est; ex R. I. ff. I. 136; seu efficit ut fructus bona fide percepti et consumpti in restitutione non veniant ; ita D'Annibale II, 239. sq. cum communi.
At Sacerdos Di Napoli, sibi repetens emolumenta, prae- cipue advertit, sibi nec damno, nec culpae imputandum esse quod in Albo adscriptus non fuerit, neque functionibus in- terfuerit ; quum sane invitus vehementer, ne hoc praestaret impeditus fuit ob impetitionem sacerdotum simplicium -. Verum huic instantiae opponi potest decisio S. G. C. in una Imolen. 3 Martii 1736, in qua Cathedralis canonicus repete- bat distributiones, quas lucratus fuisset toto eo tempore quo, ob quaestiones a Capitularibus promotas, impeditus fuit a ea- pessenda sui beneficii possessione, prouti instantissime effiagi- tabat, - S. C. C. respondit - « Distributiones quotidianas deberi pro tempore tantum quo intervenerit et amplius ».
Demum sententia Curiae dioecesanae condemnat clerum ad solvendas expensas litis prioris instantiae, huic simplici argumentationi innixa; nimirum, S. C. C. infirmasse sen- tentiam Curiae metropolitanae et hinc dioecesani Tribunalis