ARTICULUS II.

Secundum quem actum insit Angelis ratio ?

Secundo quaeritur, Secundum quem actum insit Angelis ratio ?

Et videtur, quod secundum actum et superioris et inferioris partis rationis.

1. Angelus enim, ut dicit Damascenus in libro,, I de Fide orthodoxa , est substantia intellectualis Deo ministrans: sed non ministrat Deo, nisi disponendo inferiora ad formam superiorem fecundum Dei voluntatem, et ad hominis salutem. Ad Hebr. 1, 14: Nonne omnes sunt administratorii spiritus, in ministerium missi propter eos qui haereditatem capient salutis? Ergo Angelus contemplandis superioribus et consulendis quae in ordine sapientiae Dei existunt, continue inhaerescit: et hoc est actus superioris partis rationis, ut dicit Augustinus in libro XII super Genesim ad litteram. Et iterum Angelus inferiora disponit prout faciunt ad salutem hominis, quam procurat: et hoc est actus inferioris partis rationis, ut dicit Augustinus ibidem. Ergo ratio insita est Angelo secundum actum utriusque partis rationis, scilicet inferioris, et superioris.

2. Adhuc, Dionysius in Ecclesiastica hierarchia: " Lex divinitatis est per prima media, et per media ultima reducere . " Ergo hominem reducit per Angelum; sed reducens reducere non potest, nisi consideret diligenter et formam et dispositionem, ejus in quod reducit, et modum et dispositionem qualiter reducat: sed primum horum non potest esse, nisi contemplando et consulendo aeterna: quod est ratio sapientiae, ut dicit Augustinus, et est actus superioris partis rationis. Secundum esse non potest, nisi disponendo et considerando temporalia: et hoc est ratio scientiae, ut idem dicit Augustinus, et actus inferioris partis rationis. Tertium fieri non potest, nisi ordinando et disponendo inferiora ad superiora: et hoc est actus rationis secundum se, cujus est conferre unum ad alterum, et ordinare quod inferiora directe perveniant ad formam superiorum. Et haec tria necessaria sunt ad reductionem quae fit per Angelum: ergo necessarium est, quod Angelo insit ratio secundum quemlibet istorum trium

actuum: ergo inest ei ratio secundum actum superioris, et secundum actum inferioris partis rationis.

3. Adhuc, Hoc videtur ex verbis Angeli Tobiae, xii, 15, ubi sic dicitur: Ego sum Raphael Angelus, unus ex septem qui adstamus ante Dominum. Quod enim dicit, Unus ex septem, sicut dicunt Sancti, notat quod est unus ex universitate ministrantium, quia per septem universitas figuratur. Constat autem., quod non ministrant, nisi secundum rationem scientiae disponendo inferiora: constat etiam, quod in conspectu Dei non stat, nisi contemplando et consulendo superiora, ut directe secundum formam superiorum disponat inferiora, et sic perficiatur hominis reductio. Primum autem horum est secundum actura inferioris partis rationis. Ergo Angelo inest ratio secundum actum utriusque partis rationis.

In contrarium hujus est, quod omnis ratio consiliativa et inquisitiva est, ut dicit Damascenus: inquirere autem et consiliari dubitantis est: Angelo dubitare non convenit: ergo non convenit Angelo inesse rationem secundum aliquem actum rationis.

Solutio. Dicendum procul dubio, quod Angelo convenit ratio secundum actum utriusque partis rationis: quia aliter non posset disponere inferiora ad superiora, ut probant primae objectiones.

Et si objicitur, quod inferiora sunt sensibilia, quae non accipiuntur, nisi per sensus: et Angeli sensus non habent. Dicendum, quod falsum est: probabimus enim in sequentibus, quod Angeli per intellectum perfectam notitiam habent sensibilium, in quaestione de intelligentiis Angelorum.

Tres ergo primae rationes procedunt de necessitate.

Ad id quod objicitur in contrarium, dicendum, quod non omnis inquisitio est cum dubitatione. Quaedam enim inquisitio est dispositio et ordo faciendorum: et haec est per actum rationis, et sine dubitatione: et haec convenit Angelis, quibus tamen non convenit dubitare.

Similiter non omne consilium cum dubitatione est. Potest enim consilium derivari a verbo consulo, secundum quod consulo dicit consilium quaero: et sic cum dubitatione est, et non convenit Angelo. Et potest derivari a consulo, secundum quod est consilium do, secundum quod dicitur in versu.:

Consilium quaero, tibi consulo, consilium do.

Et sic consilium est certa definitio faciendorum, ut dicit Gregorius, quod mutat Deus sententiam, sed non consilium: et sic consulere aeterna bene convenit Angelis.