PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic erexit de lacu miseriae, et de luto faecis, et ulterius " statuit supra petram, " Christum. I ad Corinth x, 4 : Petra autem erat Christus. Daniel. II, 34 : Lapis abscissus est de monte, sint manibus. " Pedes meos " interiores, adspectum scilicet et affectum, quamvis adspectum principalius. Et nota ordinem, Primo eduxit de lacu, de mundo scilicet., dando gratiam relinquendi ipsum. Secundo statuit in Christum pedem intellectus, dando gratiam contemplandi. Seneca : " Si vis vacare animo, aut pauper " sis necesse est, aut pauperi similis. " Christus petra et via. Joan. XIV,6 : Ego sum via. Ergo potrina via, non lutosa. sed munda. Sap. VII, 25 : Nihil inquinatum incurrit in illam. " Et direxit gressus meos, " postquam posuit me in via recta qua incederem. Ad Philip. iii, 13 : Nunc autem quae retro sunt obliviscens, ad ea vero, quae sunt priora extendens meipsum. De utroque, Proverb. iii, 6 :
In omnibus viis tuis cogito illum : Ecce pes supra petram. Et ipse diriget gressus tuos : Ecce aliud, Proverb. XVI, 9 : Domini est dirigere gressus ejus, scilicet hominis.
" Et immisit in os meum. " Hic secundum, in quo adjuvat ad praeparationem oris, et hoc in duobus. In instructione auditorum primo, secundo in Dei laude, ibi, " Carmen Deo nostro. "
Ait ergo : Sic confirmavit, et direxit quae pertinent ad bonam vitam, et post, " immisit in os meum, " apertum. Psal. lxxx, 11 : Dilata os tuum, et implebo illud. " Canticum, " scilicet Dei verbum. Jerem. i, 9 : Ecce dedi verba mea in ore tuo.Et " novum, " id est, praedicationem Novi Testamenti, non Veteris, optime. Non enim decuit nova docere, nisi per vitae innocentiam innovatos. Glossa : " Novus populus nova cantat. " Luc. v, 37 : Nemo mittit vinum novum in utres veteres. Vetus ergo canticum erat reddere oculum pro oculo, et animam pro anima . Matth. v, 38 et 39 : Audistis, quia dictum est: Oculum pro oculo, etc: sed novum canticum est : Ego autem dico vobis, si quis te percutit in una maxilla, praebe ei et alteram. Vetus canticum fuit de submersione aegyptiorum, et filiorum Israel liberatione . Sed novum canticum est de Christi nativitate, passione, et resurrectione. Sic quantum ad populum instruendum. Et etiam, " immisit, " quantum ad Deum laudandum, " carmen, " non theatrale, non meretricium, non placens daemonibus, sed " Deo, " non alieno, sed " nostro, " qui verus est et aeternaliter Deus. Psal. lxvi, 7 : Benedicat nos Deus, Deus noster, etc.
Nota ergo, quod cantare debemus carmen Deo placens, non mundo et meretricibus. Primo, quia sumus templum Dei:
injuria enim magna est si in templo Dei canitur, non de Deo. I ad Corinth III, 17 : Templum Dei sanctum est, quod estis vos. Et in Psal. xxviii, 9 : Et in templo ejus omnes dicent gloriam, non ignorantiam. Hieronymus in quadam Epistola : " Anima quae futura est tem" plum Dei, turpia non intelligat, cantici ca mundi ignoret. " Item, propter amarae vitae temperamentum : nullus enim status qui non sit amaritudinibus respersus. Isa. xxviii, 17 : In pace amaritudo mea amarissima, etc. Hymnorum ergo dulcedine elevatur. Bernardus : " Continentiae labor, et rigor disciplinae, " hymnorum dulcedine relevetur. " Psal. xci, 2 : Bonum est psallere nomini tuo, Altissime. Propter auscultantium beatorum consortium. Psal. lxvii, 26 : Praevenerunt principes, scilicet caelestes, conjuncti psallentibus. Cant. viii, 13 : Quae habitas in hortis,amici auscultant te: fac nos audire vocem tuam.
" Videbunt multi. " Hic secundum, in quo ostendit quid factum sit in auditoribus, quia conversi sunt: unde duo tanguntur. Primo, illorum conversio. Secundo, conversorum commendatio, ibi, " Beatus vir. "
In prima, primo tangit conversionis causam. Secundo, effectum duplicem, in quibus monstratur conversio, scilicet timorem in irascibili, et spem in concupiscibili, ibi, " Beatus vir cujus est nomen. "
Dicit enim: Sic praedicabo per Doctores, " et multi videbunt, " venisse Christum, de quibus Luc. x,23 : Beati oculi, qui vident quae vos videtis. Nec mirum si beati, quia multorum antiquorum Patrum vehemens desiderium in illis impletum est. Joan. IV, 38 : Alii laboraverunt, et vos in labores eorum introistis. Laboraverunt quidem exspectando, desi- derando, suspirando. Vel sic : " Videbunt multi, " miracula quae fient a Christo, " et timebunt. " Unde Luc. v, 26 : Et stupor apprehendit omnes,et magnificabant Deum. Et repleti sunt timore, dicentes : Quia vidimus mirabilia hodie. Vel sic : " Multi " sequentium, " videbunt " antecedentes Sanctos consideratione, et meditatione. Istae sunt duae turbae de quibus Matth. XXI, 9 : Turbae quae praecedebant, et quae sequebantur, clamabant, dicentes : Hosanna filio David. " Et timebunt, " vias peccatorum incedere, et facti Christiani, " sperabunt, " non in aliquo illorum se habituros remissionem peccatorum, " sed in Domino. " Marc. II, 7 : Quis potest dimittere peccata, nisi solus Deus ?
Hic nota, quod existente Dei cognitione in rationabili, creatur statim timor paenae in irascibili. Cognoscitur enim esse justus. Job, XXIII,15 : A facie ejus turbatus sum, et considerans eum, supple, justum, timore sollicitor. Habac. III, 2 : Audivi auditionem tuam, et timui. Job, xlii, 5 et 6: Nunc oculus meus videt te, idcirco me reprehendo, et ago paenitentiam in favilla et cinere. Item, causatur spes gloriae in concupiscibili, quia cognoscitur summe misericors Psal. IX, 11 : Sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam, etc. Et alibi, Psal. cxiii, 9 : Domus Israel, videntis scilicet Dominum, speravit in Domino. Nec mirum, quia Eccli. ii, 23 : Secundum magnitudinem ipsius, sic et misericordia illius cum ipso est. Sed magnitudinis ejus non est finis . Ergo nec misericordiae.
" Beatus vir cujus est nomen Domini spes ejus. " Hic conversorum commendatio. Commendat autem eos a duobus. A conversione ad bonum incommutabile, et ab aversione a bono commutabili, ibi, " Et non respexit. "