558 MEDIOLANEN.

Neque me movet Eduardus Porro dum dicit certum hunc casum impotentiae; etenim Eduardum, dum ita loquitur, di- cendo amplificare liquet vel ex oratoria forma qua iudicium profert. Ceterum, si praesens impotentiae casus est adeo certus et evidens, vix intelligo quamobrem archiater non una tantum vice, sed quater vel quinquies, ceu suo ipse ore fatetur, corpus Ernestae perlustratus sit. Nam quando signa necessario et evidenter impotentiam concludunt, ex- plorationem iterare, praesertim cum res est de femina, me- dico impermissum est.

Ex huc usque disputatis prono velut alveo ad inscriptum dubium « An sententia archiepiscopalis curiae mediolanen, sit confirmanda vel infirmanda in casu », descendit respon- sum : « Sententiam esse infirmandum ». Asserta namque impotentia evidentia minime fulget : iuramentum autem se- ptimae manus una cum iurata confessione coniugum, quae hoc in casu, ceu demonstratum est , testimonio peritorum superaddi debent sub poena nullitatis sententiae , a iudi- cialibus tabulis exulant. Nec satis : votum etiam theologi desideratur.

Neque e re nata locus esse potest gratiae dispensationis super matrimonio, quod perhibetur inconsummatum. Prae- terquam quod enim incivile est confugere ad extraordinaria cum praesto ordinaria sunt remedia, neque supplex libellus, in quo plena et accurata totius facti species contineatur, ad hoc Sacratissimo Principi est porrectus, neque video Bea- tissimum Patrem hac de re disputare mandasse.

Audire praestat Benedictum papam XIV in celebri con- stitutione « Dei miseratione» (§ 15) - ibi -: Et quoniam saepe apud Sedem Apostolicam preces porrigi solent pro di- spensatione matrimonii rati et non consummati, quae ut plu- rimum pro voto consultivo ad Congregationem S. R. E. Cardinalium Concilii Interpretum, vel nonnunquam ad ali- liquam Congregationem particularem deputatam a Romanis Pontificibus pro tempore remitti solent, ut huiusmodi in- stantiae ordine ac rite procedant, volumus ac mandamus ut