Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : " Annuntiavi justitiam tuam in Ecclesia magna, " et hoc constanter, quia " labia mea non prohibebo. " Vel sic : Sic annuntiavi : sed si quid adversum in me insurgat, quid facturus es? " Labia mea non prohibebo. " Act. IV, 29: Nunc, Domine, respice in minas eorum, elc. Et XIX, 8, ingressus Paulus synagogas eorum, annuntiabat cum fiducia . Sed numquid sic agam cum simulatione, ut quaeram hominibus placere ? Non, " Domine, tu scisti " cor meum, intentionem meam : quare scilicet annuntio. Non enim sum de illis, de quibus Matth. xv, 8 : Populus hic labiis me honorat, cor autem eorum, etc. Jerem, xvii, 16 : Tu scis, quod egressum est de labiis meis, quia rectum in conspectu tuo fuit. Vel " Domine, tu scisti, " id est, praedestinasti me hoc facturum. Ad Rom. viii, 29 : Quos praescivit, hos et praedestinavit.

" Justitiam tuam non abscondi. " Hic tertium, in quo ostendit quod non potuit cohiberi humano timore, et dicuntur duo. Primo, quod praedicavit. Secundo, quod adversariam multitudinem non expavit, ibi, " Non abscondi misericordiam. "

Continua ergo : Sic vere non prohibebo labia, quia " justitiam tuam, " quae a te est, vel secundum Augustinum, " meam, " id est, mihi collatam, scilicet fidem, quae justitia est. Ad Rom. III, 28 : Arbitramur justificari hominem per fidem. " Non abscondi in corde meo, " aliquo humano timore. Augustinus : " Interrogat paganus sub poena :

"An Christianus ? Dicis : Christianus " sum: haec est justitia tua. " Ad Rom. x, 10 : Corde creditur ad justitiam, ore autem confessio fit ad salutem. Sed magis " veritatem luam, " promissorum scilicet jam factorum exhibitione, quantum ad gratiae plenitudinem, quae jam exhibita est in Incarnatione. " Et salutare tuum ", scilicet promissionem exhibendam in resurrectione generali, quando corpora glorificabuntur, et animae salvabuntur. " Dixi " vel sic, ut legatur de membris, " veritatem tuam, " id est, Christum. Joan. XIV, 6 : Ego sum via, et veritas, et vita. Nec tantum ut est veritas in adspectu, sed ut est vita et salus in affectu. Unde " et salutare tuum, " eumdem Christum, " dixi. " Luc. II, 30 : Viderunt oculi mei salutare tuum. Hanc veritatem, et hoc salutare Paulus audacter praedicavit, I ad Corinth i, 23 et 24 : Praedicamus Christum... Dei virtutem, et Dei sapientiam. Iste non est sicut illi qui multa sciunt, et tamen abscondunt, et dicere nolunt. Talis est servus nequam, Domino suo noxius, in seipso monstruosus, proximo injuriosus. De primo : quid aliud homines audientes verbum Dei, nisi ager Domini? I ad Corinth III, 9 : Dei agricultura esth, et agni sanguine, Christi, rigati. Verbum autem retinens, semen retines. Luc. VIII, 11 : Semen est verbum Dei. Ergo Domino noxius, qui praeceperat (Matth. x, 8) : Gratis accepistis, scientia mea : gratis date agris meis. De secundo : monstruosus est : Verbum enim semen est, quo anima impinguatur. Eccli. XIX, 11 : A facie verbi parturit fatuus. Anima sciens multa, et retinens illa, quid est nisi anima multum impinguata ? Et monstruosum est tot annis semen et fructum in ventre portare, et non parere. Job,.IV, 2 : Conceptum sermonem tenere quis poterit? Nemo, quin monstruosus efficia- tur, et periculose, quia Luc. XXI, 23, dicitur : Vae praegnantibus, et nutrientibus in illis diebus. I ad Cor. IX, 16 : Vae mihi si non evangelizavero. Eccle. i, 18: Qui addit scientiam, addit et laborem. Proverb. x, 31 : Os justi parturiet sapientiam, etc. De tertio : proximo injuriosus. Ad distribuendum accipit scientiam. Matth. VIII, 6 : Dabat discipulis suis, ut apponerent. Ad Rom. l, 14 : Graecis et barbaris, sapientibus et insipientibus debitor sum.

" Non abscondi misericordiam. " Hic secundum, in quo ostendit, quod adversam multitudinem non expavit. Primo, repetens de praedicatione ut addat. Secundo, addens quod addendum erat breviter a justitia et veritate, ibi," Non abscondi misericordiam tuam. "

Quasi diceret: Petentibus peccata dimittis, secundum illud Eccli. ii, 13 : Pius et misericors est Deus, et remittet in tempore tribulationis peccata. " Et veritatem tuam, " quam reddis juxta merita, Isa. xlii, 3 : In veritate educet judicium. Hoc " non abscondi a concilio multo, " mihi adversanti, timens secundum illud Jerem. i, 8 : Ne timeas a facie eorum : quia ego tecum sum. Et infra, v. 17 : Ne formides a facie eorum, nec enim timere te faciam vultum eorum.

Hic notandum, quod duplici fine debemus praedicare misericordiam et veritatem, hoc est, justitiam ut de misericordia sit spes auditoribus, de justitia timor : quia, sicut dicit Gregorius : " In " peccatoris pectore debent spes et for-" mido incessanter conjungi, quia incas-" sum misericordiam sperat, si non et " justitiam timeat : incassum justitiam " metuit, si non et de misericordia con-" fidit . " Ideo praedicatori dicitur, Prov. III, 3 : Misericordia et veritas te non deserant : circumda eas gutturi tuo. Luc.

x, 31, Samaritanus infudit vinum et oleum sauciato. Deus in uno sermone suo haec duo praedicavit : Psal. lxi, 12 et 13 : Semel locutus est Deus : duo haec audivi: quia potestas Dei est,et tibi,Domine, misericordia : quia tu reddes unicuique juxta opera sua." Tu autem,Domine, ne longe facias. " Hic tertium, in quo agitur de exitu ejus a carne, et dicuntur tria. Primo, exiturus a carne petit quae sibi vult auferri in exitu. Secundo, quae post, ibi, " Adjutor. "

In prima tria. Primoi pro seipso precatur. Secundo, inimicis mala imprecatur, ibi, " Confundantur. " Tertio, bonis bona precatur, ibi, " Exsultent. "

In prima duo. Primo, ostendit quid sibi non vult fieri. Secundo, quid vult sibi fieri, ibi, " Complaceat tibi. "

In prima duo. Primo, oratio ne sibi fiant illa. Secundo, persuasio, ibi, " Misericordia et veritas. "