N.9

Benigne. Hic promittit quid debeat facere in futurum.

Et primo petit quid fiendum a deo; secundo pronuntiat, ibi, tunc acceptabis. Oculus David ferebatur ad duo: unum propinquum, quod erat figurale; aliud remotum, quod erat figuratum. Primum quia legitur, quod David aedificavit muros civitatis jerusalem, sed non consummaverat, et his consummatis aedificandum erat templum: et ideo dicit, fac in bona voluntate tua, ut aedificentur muri jerusalem. Et tunc aedificatis muris, aedificabitur templum. Et tunc acceptabis sacrificium etc.. Et hoc totum erat figurale. Sed si referamus ad figuratum, sic dicendum est, quod est duplex jerusalem: scilicet caelestis: Gal. 4: illa quae sursum est jerusalem, libera est, quae est mater nostra. Alia est praesens ecclesia exemplata ab illa. Apoc. 21: vidi civitatem sanctam jerusalem etc.. Et utraque habet muros. Muri caelestis jerusalem sunt munimenta aeternitatis et immortalitatis, quam consecuti sunt sancti per christum: Rom. 8: qui suscitavit jesum christum, vivificabit et mortalia corpora nostra. Muri praesentis jerusalem, scilicet ecclesiae, sunt sacramenta gratiae et doctores. Ezech. 13: non stetistis ex adverso, nec opposuistis murum pro domo Israel ut staretis in praelio. Aedificationem istorum praevidebat spiritu prophetiae, isa. 56. Ad hoc ergo quod aedificentur isti muri, tu domine fac benigne, idest ostende benignitatem hanc, quam benignitatem apostolus Tit. 3, dicit impletam: apparuit benignitas et humanitas salvatoris nostri dei.

Et hoc non propter merita nostra, sed propter tuam voluntatem bonam. Rom. 12: ut probetis quae sit voluntas dei bona, et beneplacens, et perfecta. 1 tess. 4: haec est voluntas dei etc..

Et hoc facias ad hoc, ut aedificentur muri jerusalem, vel militantis, vel triumphantis. Sed quid erit? tunc acceptabis sacrificium justitiae. Hoc autem tripliciter exponitur: et duo primi modi pertinent ad ecclesiam praesentem. Uno modo, quod hoc referamus ad sacrificium, non quo trucidantur pecora, sed quo occiduntur homines propter christum; et in hoc est duplex gradus: quia primum locum tenet sacrificium christi. Gal. 2: dilexit me, et tradidit semetipsum pro me: et ideo, dicit, tunc, idest in aedificatione murorum jerusalem, idest ecclesiae, acceptabis sacrificium justitiae, quo christus se obtulit, qui justus est. Joan. 8: quis ex vobis arguet me de peccato? et quia tantae virtutis est, ut satisfaceret pro homine, ut justificaret eum. Secundum locum tenent alii sancti, qui se propter deum obtulerunt in sacrificium; unde dicit, oblationes, scilicet confessores, qui confitendo christum, quantum in se est, obtulerunt se morti, licet non sint occisi. Judic. 5: qui sponte obtulistis de Israel animas vestras ad periculum, benedicite domino. Et holocausta.

Isti sunt martyres. Joan. 15: majorem caritatem nemo habet etc.. Et tunc acceptabis, quando ista ipsi sancti imponent se tamquam vitulos super altare tuum, idest super fidem tuam, et super christum, idest exponent se tamquam vitulos propter christum, et fidem christi ad immolandum. Alio modo, ut referatur quantum ad opera justorum: et sic est sensus: acceptabis justitiam sicut sacrificium, quia opera justitiae et misericordiae sunt sicut sacrificium. Heb. Ult.: beneficentiae et communionis nolite oblivisci: talibus enim hostiis promeretur deus. Et tunc accipies oblationes.

Secundum Gregorium: holocaustum est, quod totum incendebatur: et signat perfectos viros, qui totaliter dant se deo. Oblationes sunt illi qui aliquid offerunt et aliquid reservant, et tunc sacerdotes imponent vitulos, idest conversos de novo: super altare, idest super fidem christi. Vel tunc praelati majores imponent praedicatores mugientes doctrina fidei, super altare, idest super confessione fidei. Tertia expositio est de caelesti jerusalem: et est sensus, tunc, scilicet quando aedificabuntur muri caelestis jerusalem, acceptabis sacrificium justitiae. Hic quandoque fit sacrificium poenitentiae; sed ibi est tantum laudis. Isa. 60: populus tuus, omnes justi in perpetuum hereditabunt terram. Et hoc est illud sacrificium laudis de quo Ps. 63: beati qui habitant in domo tua, in saecula saeculorum laudabunt te. Et tunc oblationes, idest sanctos minores, et holocausta, idest sanctos majores, acceptabis. Et hoc offerent Angeli, quibus dicitur Matth. 13: triticum autem congregate in horreum meum. Et isti Angeli, imponent sanctos, super altare tuum, idest in gloriam caelestem. Apoc. 8: data sunt ei incensa multa, ut darent de orationibus sanctorum omnium super altare aureum. Psal. 68: placebit deo super vitulum novellum cornua producentem et ungulas.