First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
liana, o non piuttosto l'avveni- mento della apostasia ?
206 NANCEIE.NSIS ET TOULLENSIS
326 E X A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
382 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 585
384 EX S. C. R. U. INQUISITIONIS
EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA M5
510 EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 511
514 BURDIGALEN. SEU PETROCORICEN.
BURDIGALEN. SEU PETROCORICEN. 515
516 BURDIGALEN. SEU PETROCORICEN.
BURDIGALEN. SEU PETROGORIGEN. 517
518 BURDIGALEN. SEU PETROCORICEN.
BURDIGALEN. SEU PETROCORICEN. 519
520 BURDIGALEN. SEU PETROCORICEN.
568 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
E X S . D A T A R I A A P O S T O L I C A 569
Vicariorum parochialium ali- quid immutetur.
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS - 743
376 APPENDIX V.
(1) Confer Vol. hoc pag. 4o5, 4o4.
Secundum christianam legem, dominus debet diminuere pretium servi-
sui, quando erunt rationes minuendi ita ut debeant dimittere illum
liberum, quando secundum aestimationem sacerdotis et maiorum pagi,
opera servi pretium suum adaequabit. Porro sacerdotes et maiores quando
huiusmodi compensationem ponderabunt, debent habere rationem aetatis
servi: an (sit) puer; an senex; an dominus illum emerit propter mi-
sericordiam, an pro suo proprio commodo ; quantum illum occupaverint
et pro quali servitio ; an servus ille sit debilis ; an aegrotaverit et
quamdiu; praeterea debent aestimare periculum sortis et damnum
emergens, quando his locus erit.
R. Ad 1. Dentur Decreta S. Officii fer. IV . 20 Martii 1686 et 12
Sept. 1776 (1). Ad 2. Provisum in praecedenti - Ad 3. Negative. -
Ad 4. Provisum in praecedentibus. - SSmus decisiones Emorum appro-
bavit.
S. C. S. Officii 20 Iunii 1866. - Vic. Ap. ad Gallas.
Dubia quoad uniones mancipiorum apud Gallas.
Mancipia poenes Gallas concubinis utuntur, rarissime uxoribus certa
aliqua solemnitate nuptis, unde veri nominis matrimonium arguatur;
quia cum in tota sua existentia domino subiiciantur , possintque adeo
quolibet die divendi, nullum inter ea perpetuum matrimonialis socie-
tatis vinculum supponitur esse. Idcirco postulatur:
1. Utrum dominus christianus tolerare possit, ut duo servi adhuc
infideles, qui, cum primum eius sub potestatem venerunt, iam in eius-
modi concubinatu vivebant, pergant ita vivere; an vero illos separare
teneantur, donec fiant christiani et legitimo matrimonio coniungantur.
2. An dominus christianus qui plures possidet servos, sic viventes
in vero concubinatu, etsi matrimonii appellatione honestato , quique
ad regulam exigere desiderat eiusmodi matrimonia, simul ac praedicti
servi sese dispositos exhibeant ab baptismum recipiendum , et matri-
monium legitime ineundum, possit, in nova quam meditatur matrimo-
nii christiani ordinatione, illos ex utroque sexu seligere qui plus chri-
stiani spiritus demonstrent , maioremque spem faciant unitatis atque
indissolubilitatis custodiendae, nulla habita ratione priorum vinculo-
rum matrimonii, sive (ut magis nuncupare placeat) concubinatus,
dummodo tamen novi contrahentes mutua afficiantur sympathia: an possit
proinde tuta conscientia eosdem vi separare a suis concubinis, nisi forte
concubinam ipsi malint secum invicem contrahere matrimonium chri-
stianum.