NEAPOLITANA. 603

sensus et illos exprimunt, sunt materia et forma huius sa- cramenti. Et confirmatur quia intentio ministri et recipientis sacramentum est de illius essentia ; et contrahentes ipsi sunt ministri huius sacramenti et recipientes. Ergo eorum consensus et intentio est de eius sacramenti essentia. Secundo modo intelligi potest consensum ipsum esse matrimonii cau- sam in quantum matrimonium est coniunctio quaedam ma- ritalis viri et feminae, et hoc modo consensus, in quantum exprimitur per verba, est causa efficiens et extrinseca ma- trimonii ; et quamvis non sit de eius essentia, est tamen ita necessarius, ut numquam possit matrimonium absque illo consistere >. Sánchez. Consensus est consequentia et ap- plicatio amoris. Si coniuges mutuo amore non prosequeban- tur^ vel una pars minime diligebat alteram, quomodo dicitur fuisse verum consensum?

Testes adducti retulerunt, Mathildem numquam dixisse amare Angelum aut cum eo inire velle matrimonium, a pa- rentibus adoptivis sibi propositum.

Ad confirmandam veritatem, quae a testibus unanimiter prolata est, tam ex parte actricis, quam Angeli oportet con- siderare quod non solum coram Vicario foraneo, sed etiam coram publico magistratu declararunt, actricem esse anal- phabetam, et pro eius subscriptione signum crucis adhibuere dum Mathildes bene fuit in uteris humanis instructa usque ad quartam elementarem classem. Huiusmodi substitutionis ratio sufficiens, ignorante actrice, erat dolus qui a dissensu eius procedebat.

Libertas plena requiritur in matrimonio ut validum di- catur, quae non debet esse limitibus et angustiis debilitata, sed plena ; non affecta metu, non insecura periculis, esse debet vera electionis libertas; praesertim si sponsa adhuc in adolescentiae stadio sistit.

Fletus continuus Mathildis non solum manifestabat re- pugnantiam ad illud matrimonium cum deformi et rustico viro contrahendum, dum alius iuvenis decorus eam amabat et in sponsam ducere eam desiderabat, sed etiam exprime-