604 NEAPOLITANA

bat amissionem omnimodam libertatis, et metum gravem quod cor suum agitabat. Nulla dies erat vacua persecutio- nibus unde erat afflicta, quando agebatur de matrimonio ineundo cum Angelo. Huiusmodi antecedentia producere pot- erant verum consensum? In iure statutum est quod sponsi vera libertate et securitate debent omnino gaudere.

In iure legimus cap. 14 Cum locum de Sponsal.: « Cum locum non habeat consensus, ubi metus et coactio interce- dat, necesse est, ut ubi assensus cuiusque requiritur, coactio- nis materia repellatur. Matrimonium autem solo consensu contrahitur, et ubi de ipso quaeritur, plena debet securitate ille gaudere, cuius est animus indagandus, ne per timorem dicat sibi placere quod odit ». Divus Thomas quaest. 47 art . 2 huiusmodi verba explicat scribens : « Cadere metum in ali- quem est ipsum cogi metu. Cogitur autem aliquis metu quando aliquid facit quod alias vellet, ad evitandum illud quod timet ».

Mathildes puella quatuordecim annorum, plenam de ma- trimonio cognitionem non habebat. Omnes fere testes hoc deponunt. Cum esset suapte natura distracta et levis et volubilis dicere solebat, ad vitanda mala, scilicet vexationes adoptivorum parentum et ingressum hospitii Annuntiatae, dicam volo et recedam ab Angeli domo, quod notorium est in pago Boscitriumdomorum.

Hisce verbis manifestabat se non habere notionem ve- ram matrimonii.

Verum consensus fuit revera coactus a metu cadente in virum constantem. Metus utpote passio cordis librandus vi- detur eo modo quo iudicia mentis evolvuntur. Quod leve malum est viro adulto et forti animo, est grave malum in adolescenti, gravissimum in puero qui tremore afficitur quo- cumque phantasmate. Quod in viro adulto et experto timo- rem non excitat, in muliere concitationem tremoris pro- ducit.

In puella quatuordecim annorum verba adoptivorum pa- rentum minantia expulsionem e domo , restitutionem eius