Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Sic praedicta Patribus fecisti, sed certe et nos similia a te speramus, quia liinte inimicos nostros ventilabimus cornu. " In te, inquam, "cornu," ablativi casus. Vel in te, " 0 cornu," ut sit vocativi casus. Ventilare autem proprie est fugare, sicut ventus fugat pulverem. Psal. XVII, 43 : Ut pulverem ante faciem venti. Et iterum alibi, Psal. xxxiv, 5 : Fiant tamquam pulvis ante faciem venti.

" Et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis, " hoc est, in nominis tui invocatione spernemus daemones. Job, XVII, 3: Libera me, Domine, et pone me juxta te, et cujusvis, etc. Et eorum colluctationem omnes, de quibus ad Ephes. VI, 12: Non est nobis colluctatio adver-sus carnem, et sanguinem, sed adversus principes, etc. Christus ergo cornu dicitur, et bene. Ratione altitudinis primo. Cum enim cornu sit de animali, super ipsum animal se extollit. Sic humanitas quasi supra se extulit, cum extulit se usque ad Christum, qui verus est Deus. I Reg. II, 1: Exaltatum est cornu meum in Deo meo. Item, multum se extulit, quando usque ad dexteram Patris sessura ascendit. Ad Ephes.II,46: Deus, qui dives est in misericordia,... conresuscitavit, et consedere nos fecit in caelestibus in Christo Jesu. Item, ratione originis. Licet enim caput sit debilius in animalibus, sicut in libro de Animalibus dicitur, tamen in eo nascitur robustum cornu. Sic de capite humanae naturae ortus est Christus. Nobilius enim in tota natura humana erant Judaei: sed summum in illis tribus Juda quae regalis erat, et judex. Ad Hebr. VII, 14 : Manifestum est, quod ex Juda ortus sit Dominus noster. Luc. l, 69 : Erexit cornu salutis nobis. Item, ratioue coloris : quia cornu in colore exteriori cuti assimilatur. In libro de Animalibus: " Colores cornuum erunt sicut colores " corii. " Sic Christus licet fuerit super homines, de quibus natus est, assimilatur eis tamen, sed in corio, id est, in exterioribus.Ad Roman. VIII, 3 : Deus Filium suum mittens in similitudinem carnis peccati. Ad Philip.II, 7 : Semetipsum exinanivit, formam servi accipiens, etc. Item, ratione attractionis. Cornu enim attrahit ad se superfluitates, et viliores partes corporis, et inde sustentatur et augetur. In libro de Animalibus : " Cornua " ex superfluitatibus sustentantur. " Sic Christus in corpus suum traxit homines viles, et rusticanos piscatores. I ad Cor. I,26 et27: Videte vocationem vestram, fratres, quia non multi sapientes secundum carnem, non multi nobiles: sed quae stulta, etc. I ad Corinth.IV, 13 : Tamquam purgamenta hujus mundi facti sumus, omnium peripsema usque adhuc. Item, ratione diversitatis quam habet in se : sicut enim dicit Philosophus in dicto

libro: " Cornu prope radicem est conca- "vum, et sursum durum, et solidum, ap-" tum ad impelendum, et fortissimum. Matth. XXVI, 41: Spiritus quidem promptus est, caro autem infirma. Haec superior pars impegit in portas inferni, et fregit illas. Isa. xlv, 2 : Portas aereas conteram, et vectes ferreos confringam. Item, ratione finis. Data enim fuerunt creaturae propter vigorem et ornamentum. Sic Christus est vigor et decor totius humanae naturae. Psal. lxvii, 36 : Ipse dabit virtutem, et fortitudinem plebi suae. Et alibi, Psal. xvii, 2 : Diligam te, Domine, fortitudo mea,Deus meus,et cornu salutis meae. Item, ratione temporis. Nullum enim animalparvi temporis, cornu habet, sicut ibidem dicitur. Sic in parva aetate adhuc humana natura cornu non habuit, sed postquam jam crevit, quasi in fine mundi, tunc cornu venit. Ezech. XXIX, 21 : In die illo pullulabit cornu domui Israel.

" Non enim in arcu meo. " Hic secundum, in quo subjungit, quod non sperat in alio. Sed primo quia nec in illis armis quibus pugnatur eminus, qualia sunt arcus, nec in illis quibus cominus, qualia gladius, ibi, " Et gladius meus. "

Continua : Dixi, quod inimicos ventilabimus cornu, non in nobis. Job, VI, 13 : Ecce auxilium non est mihi in me. "Non enim in arcu meo sperabo. " Vel sic: hoc facies, et merito. " Enim, " quia "non sperabo in arcu meo, " quo pugnatur eminus. I. Reg. II, 4: Arcus fortium superatus est. Amos, ii, 15 : Tenens arcum non stabit. " Et gladius meus, " quo pugnatur cominus, " non salvabit me, " sicut nec priores. Osee, II, 18 : Arcum, gladium, et bellum conteram. Hic aperte ostenditur Ecclesiae, quod non debet confidere in materialibus armis. Primo, quia arma materialia tantum vestem protegunt, scilicet carnem, quae vestis est animae. Job, x, 11 : Pelle et carnibus vestisti me. Et non militem, ipsam mentem.

Osee, I, 7: Salvabo eos in Domino Deo suo: et non salvabo eos in arcu, et gladio. Praeterea, his armati frequenter antequam carnem adversarii tangant, seipsos occidunt odio et iniquitate, quae gladius est. Eccli,XXI, 4: Quasi romphaea bis acuta, omnis iniquitas. Matth. XXVI, 52: Omnes qui acceperint gladium, naturalem, gladio peribunt spirituali. Item,contra graviores hostes, scilicet daemones, non prosunt, quia non quaerunt exteriorem substantiam, vel vitam corporalem, sicut homines, sed animam. Psal. un, 5: Fortes quaesierunt animam meam. Sed haec arma non timent. Job, xli, 18 et 19: Reputabit quasi paleas ferrum, et quasi lignum putridum, aes. Non fugabit tum vir sagittarius.

Sed quid prosunt ista arma contra homines, si animas rapiant daemones ? Matth. XVI, 26 : Quid prodest homini si mundum universum lucretur, animae vero suae detrimentum patiatur ? Ergo ad consilium Apostoli recurrendum est, Ad Ephes.VI, 11 : Induite vos armaturam Dei. Item, his armati ab inermibus saepe victi sunt. 1 Reg. XVII, 5 : Goliath Gethaeus a David est devictus. Ille armatus, hic quasi nudus. Si ergo non debent in his armis confidere laici, quomodo confident in illis Clerici ? Non sic Aaron, sed Sap. xviii, 22 : Vicit autem turbas, non in virtute corporis, sed verbo illum, qui se vexabat, subjecit.

" Salvasti enim nos. " Hic tertium, in quo ostendit quid speret, quia perfecte liberari a malis primo. Secundo, jucundari in bonis, ibi, " In Deo laudabimur. "

In prima duo, quia primo sperat liberari ab affligentibus opere. Secundo, ab odientibus corde, ibi, " Et odientes nos. "